Een onvergetelijke herinnering
Door: Carla
Blijf op de hoogte en volg Carla
09 Maart 2010 | Nederland, Vught
WAT EEN AVONTUUR: GESTART IN MEXICO, VIA ALLE LANDEN VAN CENTRAAL AMERIKA NAAR PANAMA, MET EEN ZEILBOOT DE OVERSTEEK GEMAAKT NAAR ZUID-AMERIKA, COLOMBIA. EN VERVOLGENS VIA GEWELDIGE LANDEN AFGEZAKT NAAR HET MEEST ZUIDELIJKE PUNTJE VAN CHILI EN ARGENTINIE. EN NU, NA 13 MAANDEN, FIJN WEER THUIS IN NEDERLAND. WE GAAN EVEN TERUGBLIKKEN.
Dit is een vervolg op het verhaal ‘Home Sweet Home’ waarbij ik terugblik op mijn avontuur.
Ik was gebleven bij Bolivia.
Via de floating islands (rieteilanden) op Lake Titicaca ga ik de grens over naar Boliviaaaa.
Daar ga ik …..hiken! De 3 daagse Laguna Glacial Trek vervolgt door de 3 daagse Cordillera trek met eindbestemming de basecamp van de Huayna Potosi. De Huayna Potosi is de meest bekende bergtop van Bolivia welke boven de magische 6000 meter ligt, namelijk 6088m. En ja, deze ga ik beklimmen!! Eerst ijswandklimmen en door naar High Camp en dan om 2 uur ‘s nachts gaat het gebeuren. Knars, knars, knars loop ik met mijn ijssteigers onder de schoenen en pikhouweel in de hand over de bevroren sneeuw. Nog een stap en nog een. Pfff, het is wel een beetje zwaar maar zodra het licht begint te worden en ik de top zie kan ik de hele wereld aan en is het alleen een beetje doorbijten bij het steile stuk. Maar na 5 uur hiken ben ik er en sta ik op 6088 m! Close to heaven! On the summit of adventure! Mijn droom komt uit!
Ik heb enorm genoten van alle hikes maar nu….tijd voor iets anders.
Zoals mountainbiken over World’s Most Dangerous Road…..The Death Road! Deze weg is berucht om zijn extreme gevaren en met afgronden tot 600 m diep! En het beste is: I´m still allive after riding the death road! Ook de 14 uur durende super enge busrit over Death Road Part 2 naar Rurrenebaque heb ik overleefd. Fijn! Daar ga ik enkele dagen de pampas in en begroet vele aapjes, zoetwaterdolfijnen, piranha’s, aligators en een grote anaconda.
Het is tijd mezelf nuttig te maken. Ik ga ruim 2,5 week vrijwilligerswerk doen in het dieren refuge park. Apen op je hoofd, aan je zij of hangend aan je been en lachen om de gekke capriolen. Samen met de spider monkeys en Capuchines aapjes beleef ik erg bijzondere momenten.
In swerelds hoogste stad Potosi beleef ik een shocking experience. Ik schiet mezelf in een mijnwerkersoutfit en ga diep een actieve zilvermijn in waar ik enkele mijnwerkers kort meehelp en hierdoor de condities zie en voel waarin ze werken. Shocking!
Buiten de mijn maken we een mooie dynamietstaaf, steken de lont aan en ….ssss….fotomoment….ssss….BOEM!
Ik ga door naar Tupiza waar ik als een echte cowgirl door de prachtige natuur galoppeer (lees:rustig hobbel) en dan is het tijd voor mijn laatste activiteit in Bolivia: een 4 daagse tour naar Salar de Uyuni, s’werelds grootste zoutvlaktes. Een oogverblindende witte woestijn waar ik vele grappige foto’s heb gemaakt.
Dag Bolivia. Ik ga de grens over naar Chili naar het oase dorpje San Pedro de Atacama in de droogste woestijn ter wereld waar ik sochtends vroeg de grote rokende El Tatio Geisers bezoek en savonds laat ga sterrenkijken en daarbij over de maan scroll. Indrukwekkende dag. Ik ga alweer de grens over naar Argentinië, maar…kom nog terug in Chili.
In Cafayate fiets ik in de hitte door de groene vallij en langs de gekleurde rotsformaties om vervolgens te stoppen bij de wijnboer. Mmm.
Na een lange busrit arriveer ik in Puerto Iguazu waar ik een heerlijke ochtenddouche krijg van de gigantisch grote en ongelooflijk mooie Iguazu Falls. It’s a axperience outside this World. Ik bewonder de watervallen vanuit elke hoek en geniet van top tot teen: het is prachtig!
Ik ga door naar Buenos Aires Baby (!!), en heb me 2 weken uitstekend vermaakt. Een gave ervaring was de voetbalwedstrijd van Boca Juniors. Springen, juichen, schreeuwen, klappen en zingen. Ik ben er helemaal in op gegaan.
Maar BA heeft meer: Een druk nachtleven, Operavoorstellingen (“El Fantasma de la Opera”) maar ook de percussiegroep 'La bomba del Tiempo' (waar mijn fotocamera verdronk in een literglas bier ). Het graf van Evita en het huis van de moeder van Maxima. Gekleurde huisjes in ‘Caminito’ en tangoshows op elke hoek van de straat. Steaks, wijn en choripan. BuenosAires heeft ‘het’!
Maar voor de beste stránden van Argentinië moet je naar Uruguay gaan. Dus ik dacht: Laten we dat doen! Ik hop van het ene plaatsje naar het andere en heb daarbij gelachen om verroeste oldtimers, heerlijk op het strand gelegen, rondgefietst waarbij ik net een kippetje was welke geroosterd werd en geluierd in een hangmat. In de laatste plaats ontmoette ik de leuke Argentijn Diego. Met hem maakte ik strandwandelingen, danste Rock n Roll op straat, dronk wijn rond het kampvuur en at een halve koe van de BBQ.
En dan is het tijd mijn reis voort te zetten want het is inmiddels al december. Dus dag Diego en terug naar Argentinië.
Ik zet mijn schoen, maar….geen cadeautjes. Sinterklaas vier ik op een geheel nieuwe manier met kerstversiering op mijn hoofd en bellend naar huis.
De nachtbus brengt mij naar Mmmmmendoza, middenin het wijngebied. Witte wijn, rode wijn, witte wijn, rode wijn, meer rode wijn en meer rode wijn, een wijntour, wijn tijdens de lunch, BBQ met wijn, zelf wijnproeven. En had ik al vermeld dat we veel wijn dronken??!! ;)
27 haarspeldbochten maken me dol tijdens de rit door de Andes naar Chili, ik verdwaal in Valparaiso en verbrand in Viña del Mar, ik praat tegen de pas-poppen in Santiago en jank met de vele kerstliedjes. Dusss, tijd om verder te gaan. Op naar het zuiden, naar Pucon waar de met sneeuw bedekte vulkaan Villarrica boven een wolkendek uittorent en erom vraagt beklommen te worden. Een perfecte hike naar de top en door glijbanen van sneeuw gaan we sleeënd naar beneden. Hiahaa! Kicken!
Minder kicken waren de laaghangende dikke wolken met regen en wind waardoor ik niks zag van de prachtige omgeving tijdens ‘Sail the Andes’: Een boottocht over de meren tussen de andesbergen en waarbij ik de grens oversteek naar Argentinië.
Maar ja, in Bariloche verwen ik mezelf wel met een extra Chocolaatje. Bariloche is namelijk Chocolat-Town. Naast deze verwennerij is de omgeving ook prachtig. Wandelen en mountainbiken op 1e kerstdag. Jaja, het is alweer kerst! Maar ik was er niet zo blij mee……emotionele dagen.
In El Bolson aangekomen vind ik een leuk hutje–op-de-hei-hostel en hike spontaan met een groep naar de top van een berg waar ik al skiënd op mijn schoenen over het ijs glij. Leuk!
Van de sneeuw neem ik de 24 uur durende busrit terug naar Buenos Aires. Terug naar de zon voor een Oud&Nieuw feestje (Happy Newyear!!), en daarbij krijg ik ook een BBQ voor 2 bij Diego thuis en oliebollen van Sander. En zo is het dus alweer 2010!!
Nadat ik op nieuwjaarsdag alle teams heb aangemoedigd bij de start van Dakar Chili, Argentinië ga ik door naar het strandplaatsje Mar del Plata. Mensen lijken op de bomvolle stranden en opwarmen tot op de botten alvorens ik doorga naar de kou in Pategonie. In Pategonie haal ik Marcel op van het vliegveld en hij is precies op tijd is voor mijn 30ste verjaardag :). Een lux hotel, ontbijtbuffet, steak en wijn, sauna en massage: Ik had een heerlijke verjaardag!
Nadat we de zeeleeuwen en pinguïns gezien hebben reizen we af naar El Calefate voor de gigantische Perito Moreno Glaciar. Een gletsjer van 30 km lang, 5 km breed en 60 m hoog welke dagelijks 2 meter verder schuift. Dit wordt waargenomen door een luide krak, een donder en een splash van het ijs in het water. Prachtig!
De laatste activiteit voordat de wegen tussen Marcel en mij splitsen is een 2 daagse hike in de Fitz Roy bergrange. Dat was pas uitwaaien. Bij de mooie Laguna de los Tres werden we letterlijk omver geblazen.
In Chili start ik in mijn uppie aan de 5-daagse kampeer hike in Parque Nacional Torres del Paine. Bepakt en bezakt met (letterlijk) mijn huis op mijn rug ga ik van start. Regen, wind, op de blaren lopen, koude nachten, uitglijden, wegwaaien, door modderpoelen en riviertjes. Ik zeg: niet grappig! Het was een hele uitdaging.
Voor de laatste keer ga ik de grens over naar Argentinië en verder naar het zuiden, naar....trommelgeroffel....Usuaia! El fin del Mundo! i´m at the southernmost city in the world!
Whaaa, ik heb het gehaald: van Mexico overland naar Usuaia. Het einde van de wereld!!
Een raar gevoel schiet door mijn lijf en een glimlach verschijnt op mijn gezicht. Niet normaal. Ik ben er! En wat is het gaaf hier!
Ik maak een boottrip over de Beagle Canal en langs eilanden met vogels en zeeleeuwen. Maar het mooiste eiland was die met de rood-witte vuurtoren, hét symbool van de meest zuidelijke stad. Ook bezoek ik een eiland waar het zwart/wit ziet van de grappige pinguïns. Waggeldewaggel, gek opkijken, spelen in het water, theekransje met andere pinguïns, beetje snavelen en op de donzige kleintjes letten. Echt leuk om naar ze te kijken.
De laatste ochtend in Usuaia loop ik naar de gletsjer met uitkijkpunt. Voor de laatste keer in de sneeuw en tussen de bergen. Hmmmm, even van genieten.
Dan stap ik in het vliegtuig en vlieg in 3 uur naar Buenos Aires. Het aftellen is nu echt begonnen. Ik geniet nog even van al het moois wat Argentinië me te bieden heeft en dan is het zondag...ik ga naar huis! Ik heb er zin in! Welkom in Nederland! Wat fijn iedereen weer te zien! Er verschijnt een grote glimlach op mijn gezicht met een heerlijk gevoel erbij. I'm Home! HOME SWEET HOME!!
Middels deze site heb ik jullie allen op de hoogte gehouden van mijn avonturen en het deed me erg goed om te merken dat zoveel lieve mensen mijn reis via deze weg volgden. En dan alle reacties.....ik keek er telkens weer naar uit om deze te lezen.
Ik wil jullie dan ook allemaal bedanken voor de interesses die getoond zijn en de vele leuke reacties. BEDANKT!
Om natuurlijk in stijl af te sluiten nog een aantal wist je datjes.
WIST JE DAT:
- Mijn favoriete landen Nepal/Bolivia zijn?
- Ik van begin tot eind enorm heb genoten?
- Ik de aankomst in Nederland super leuk vond?
- Ik thuis heb genoten van een boterham met hagelslag en boerenkoolstamp met rookworst?
- Ik het leuk vond dat ik weer gewoon uit de kraan kon drinken?
- Ik eindeloos door kan gaan met mijn ‘Wist je datjes’?
SPREUK VAN DE DAG:
- Pluk de dag in Nederland! Pluk je met me mee???
TIP:
Voor meer foto´s en videos zie mijn fotoalbum op hyves:
http://carlakaatje13.hyves.nl/
Dit is een vervolg op het verhaal ‘Home Sweet Home’ waarbij ik terugblik op mijn avontuur.
Ik was gebleven bij Bolivia.
Via de floating islands (rieteilanden) op Lake Titicaca ga ik de grens over naar Boliviaaaa.
Daar ga ik …..hiken! De 3 daagse Laguna Glacial Trek vervolgt door de 3 daagse Cordillera trek met eindbestemming de basecamp van de Huayna Potosi. De Huayna Potosi is de meest bekende bergtop van Bolivia welke boven de magische 6000 meter ligt, namelijk 6088m. En ja, deze ga ik beklimmen!! Eerst ijswandklimmen en door naar High Camp en dan om 2 uur ‘s nachts gaat het gebeuren. Knars, knars, knars loop ik met mijn ijssteigers onder de schoenen en pikhouweel in de hand over de bevroren sneeuw. Nog een stap en nog een. Pfff, het is wel een beetje zwaar maar zodra het licht begint te worden en ik de top zie kan ik de hele wereld aan en is het alleen een beetje doorbijten bij het steile stuk. Maar na 5 uur hiken ben ik er en sta ik op 6088 m! Close to heaven! On the summit of adventure! Mijn droom komt uit!
Ik heb enorm genoten van alle hikes maar nu….tijd voor iets anders.
Zoals mountainbiken over World’s Most Dangerous Road…..The Death Road! Deze weg is berucht om zijn extreme gevaren en met afgronden tot 600 m diep! En het beste is: I´m still allive after riding the death road! Ook de 14 uur durende super enge busrit over Death Road Part 2 naar Rurrenebaque heb ik overleefd. Fijn! Daar ga ik enkele dagen de pampas in en begroet vele aapjes, zoetwaterdolfijnen, piranha’s, aligators en een grote anaconda.
Het is tijd mezelf nuttig te maken. Ik ga ruim 2,5 week vrijwilligerswerk doen in het dieren refuge park. Apen op je hoofd, aan je zij of hangend aan je been en lachen om de gekke capriolen. Samen met de spider monkeys en Capuchines aapjes beleef ik erg bijzondere momenten.
In swerelds hoogste stad Potosi beleef ik een shocking experience. Ik schiet mezelf in een mijnwerkersoutfit en ga diep een actieve zilvermijn in waar ik enkele mijnwerkers kort meehelp en hierdoor de condities zie en voel waarin ze werken. Shocking!
Buiten de mijn maken we een mooie dynamietstaaf, steken de lont aan en ….ssss….fotomoment….ssss….BOEM!
Ik ga door naar Tupiza waar ik als een echte cowgirl door de prachtige natuur galoppeer (lees:rustig hobbel) en dan is het tijd voor mijn laatste activiteit in Bolivia: een 4 daagse tour naar Salar de Uyuni, s’werelds grootste zoutvlaktes. Een oogverblindende witte woestijn waar ik vele grappige foto’s heb gemaakt.
Dag Bolivia. Ik ga de grens over naar Chili naar het oase dorpje San Pedro de Atacama in de droogste woestijn ter wereld waar ik sochtends vroeg de grote rokende El Tatio Geisers bezoek en savonds laat ga sterrenkijken en daarbij over de maan scroll. Indrukwekkende dag. Ik ga alweer de grens over naar Argentinië, maar…kom nog terug in Chili.
In Cafayate fiets ik in de hitte door de groene vallij en langs de gekleurde rotsformaties om vervolgens te stoppen bij de wijnboer. Mmm.
Na een lange busrit arriveer ik in Puerto Iguazu waar ik een heerlijke ochtenddouche krijg van de gigantisch grote en ongelooflijk mooie Iguazu Falls. It’s a axperience outside this World. Ik bewonder de watervallen vanuit elke hoek en geniet van top tot teen: het is prachtig!
Ik ga door naar Buenos Aires Baby (!!), en heb me 2 weken uitstekend vermaakt. Een gave ervaring was de voetbalwedstrijd van Boca Juniors. Springen, juichen, schreeuwen, klappen en zingen. Ik ben er helemaal in op gegaan.
Maar BA heeft meer: Een druk nachtleven, Operavoorstellingen (“El Fantasma de la Opera”) maar ook de percussiegroep 'La bomba del Tiempo' (waar mijn fotocamera verdronk in een literglas bier ). Het graf van Evita en het huis van de moeder van Maxima. Gekleurde huisjes in ‘Caminito’ en tangoshows op elke hoek van de straat. Steaks, wijn en choripan. BuenosAires heeft ‘het’!
Maar voor de beste stránden van Argentinië moet je naar Uruguay gaan. Dus ik dacht: Laten we dat doen! Ik hop van het ene plaatsje naar het andere en heb daarbij gelachen om verroeste oldtimers, heerlijk op het strand gelegen, rondgefietst waarbij ik net een kippetje was welke geroosterd werd en geluierd in een hangmat. In de laatste plaats ontmoette ik de leuke Argentijn Diego. Met hem maakte ik strandwandelingen, danste Rock n Roll op straat, dronk wijn rond het kampvuur en at een halve koe van de BBQ.
En dan is het tijd mijn reis voort te zetten want het is inmiddels al december. Dus dag Diego en terug naar Argentinië.
Ik zet mijn schoen, maar….geen cadeautjes. Sinterklaas vier ik op een geheel nieuwe manier met kerstversiering op mijn hoofd en bellend naar huis.
De nachtbus brengt mij naar Mmmmmendoza, middenin het wijngebied. Witte wijn, rode wijn, witte wijn, rode wijn, meer rode wijn en meer rode wijn, een wijntour, wijn tijdens de lunch, BBQ met wijn, zelf wijnproeven. En had ik al vermeld dat we veel wijn dronken??!! ;)
27 haarspeldbochten maken me dol tijdens de rit door de Andes naar Chili, ik verdwaal in Valparaiso en verbrand in Viña del Mar, ik praat tegen de pas-poppen in Santiago en jank met de vele kerstliedjes. Dusss, tijd om verder te gaan. Op naar het zuiden, naar Pucon waar de met sneeuw bedekte vulkaan Villarrica boven een wolkendek uittorent en erom vraagt beklommen te worden. Een perfecte hike naar de top en door glijbanen van sneeuw gaan we sleeënd naar beneden. Hiahaa! Kicken!
Minder kicken waren de laaghangende dikke wolken met regen en wind waardoor ik niks zag van de prachtige omgeving tijdens ‘Sail the Andes’: Een boottocht over de meren tussen de andesbergen en waarbij ik de grens oversteek naar Argentinië.
Maar ja, in Bariloche verwen ik mezelf wel met een extra Chocolaatje. Bariloche is namelijk Chocolat-Town. Naast deze verwennerij is de omgeving ook prachtig. Wandelen en mountainbiken op 1e kerstdag. Jaja, het is alweer kerst! Maar ik was er niet zo blij mee……emotionele dagen.
In El Bolson aangekomen vind ik een leuk hutje–op-de-hei-hostel en hike spontaan met een groep naar de top van een berg waar ik al skiënd op mijn schoenen over het ijs glij. Leuk!
Van de sneeuw neem ik de 24 uur durende busrit terug naar Buenos Aires. Terug naar de zon voor een Oud&Nieuw feestje (Happy Newyear!!), en daarbij krijg ik ook een BBQ voor 2 bij Diego thuis en oliebollen van Sander. En zo is het dus alweer 2010!!
Nadat ik op nieuwjaarsdag alle teams heb aangemoedigd bij de start van Dakar Chili, Argentinië ga ik door naar het strandplaatsje Mar del Plata. Mensen lijken op de bomvolle stranden en opwarmen tot op de botten alvorens ik doorga naar de kou in Pategonie. In Pategonie haal ik Marcel op van het vliegveld en hij is precies op tijd is voor mijn 30ste verjaardag :). Een lux hotel, ontbijtbuffet, steak en wijn, sauna en massage: Ik had een heerlijke verjaardag!
Nadat we de zeeleeuwen en pinguïns gezien hebben reizen we af naar El Calefate voor de gigantische Perito Moreno Glaciar. Een gletsjer van 30 km lang, 5 km breed en 60 m hoog welke dagelijks 2 meter verder schuift. Dit wordt waargenomen door een luide krak, een donder en een splash van het ijs in het water. Prachtig!
De laatste activiteit voordat de wegen tussen Marcel en mij splitsen is een 2 daagse hike in de Fitz Roy bergrange. Dat was pas uitwaaien. Bij de mooie Laguna de los Tres werden we letterlijk omver geblazen.
In Chili start ik in mijn uppie aan de 5-daagse kampeer hike in Parque Nacional Torres del Paine. Bepakt en bezakt met (letterlijk) mijn huis op mijn rug ga ik van start. Regen, wind, op de blaren lopen, koude nachten, uitglijden, wegwaaien, door modderpoelen en riviertjes. Ik zeg: niet grappig! Het was een hele uitdaging.
Voor de laatste keer ga ik de grens over naar Argentinië en verder naar het zuiden, naar....trommelgeroffel....Usuaia! El fin del Mundo! i´m at the southernmost city in the world!
Whaaa, ik heb het gehaald: van Mexico overland naar Usuaia. Het einde van de wereld!!
Een raar gevoel schiet door mijn lijf en een glimlach verschijnt op mijn gezicht. Niet normaal. Ik ben er! En wat is het gaaf hier!
Ik maak een boottrip over de Beagle Canal en langs eilanden met vogels en zeeleeuwen. Maar het mooiste eiland was die met de rood-witte vuurtoren, hét symbool van de meest zuidelijke stad. Ook bezoek ik een eiland waar het zwart/wit ziet van de grappige pinguïns. Waggeldewaggel, gek opkijken, spelen in het water, theekransje met andere pinguïns, beetje snavelen en op de donzige kleintjes letten. Echt leuk om naar ze te kijken.
De laatste ochtend in Usuaia loop ik naar de gletsjer met uitkijkpunt. Voor de laatste keer in de sneeuw en tussen de bergen. Hmmmm, even van genieten.
Dan stap ik in het vliegtuig en vlieg in 3 uur naar Buenos Aires. Het aftellen is nu echt begonnen. Ik geniet nog even van al het moois wat Argentinië me te bieden heeft en dan is het zondag...ik ga naar huis! Ik heb er zin in! Welkom in Nederland! Wat fijn iedereen weer te zien! Er verschijnt een grote glimlach op mijn gezicht met een heerlijk gevoel erbij. I'm Home! HOME SWEET HOME!!
Middels deze site heb ik jullie allen op de hoogte gehouden van mijn avonturen en het deed me erg goed om te merken dat zoveel lieve mensen mijn reis via deze weg volgden. En dan alle reacties.....ik keek er telkens weer naar uit om deze te lezen.
Ik wil jullie dan ook allemaal bedanken voor de interesses die getoond zijn en de vele leuke reacties. BEDANKT!
Om natuurlijk in stijl af te sluiten nog een aantal wist je datjes.
WIST JE DAT:
- Mijn favoriete landen Nepal/Bolivia zijn?
- Ik van begin tot eind enorm heb genoten?
- Ik de aankomst in Nederland super leuk vond?
- Ik thuis heb genoten van een boterham met hagelslag en boerenkoolstamp met rookworst?
- Ik het leuk vond dat ik weer gewoon uit de kraan kon drinken?
- Ik eindeloos door kan gaan met mijn ‘Wist je datjes’?
SPREUK VAN DE DAG:
- Pluk de dag in Nederland! Pluk je met me mee???
TIP:
Voor meer foto´s en videos zie mijn fotoalbum op hyves:
http://carlakaatje13.hyves.nl/
-
09 Maart 2010 - 07:42
Bart En NIcole:
Het is SUPER! Wij hebben ook met veel plezier je verhalen gevolgd.
We spreken snel iets af, gezellie bijkletsen met een bekske Thee (van water uit de kraan)
Dikke kus, Bart en Nicole -
09 Maart 2010 - 07:48
Christel:
HOi Carla
Wat heb ik genoten van al je mooie verhalen en leuke foto's !!! En ja, wij plukken met jou mee de dag hier in ons Nederlandje !!
Kus Christel -
09 Maart 2010 - 07:54
Bert:
Haa Carlalala!
Heerlijk om nog 's terug te lezen. Wát een geweldig avontuur! Ik ben benieuwd naar alle foto's, ook die je me niet gestuurd hebt...! ;-)
Groetjes,
Bert -
09 Maart 2010 - 09:02
Viool:
Ik pluk met je mee!!!
Snel een biertje drinken?
Liefs,
Vi -
09 Maart 2010 - 12:38
Ingrid:
Wij hebben ook genoten van je verhalen. En we plukken graag met je mee !
Tot snel.
Liefs je zus. -
09 Maart 2010 - 14:05
Ons Pap En Ons Mam:
Wat ontzettend veel mooie en af en toe bloedstollende ervaringen heb je achter de rug. Het was een jaar reizen met veel ups en hier en daar wat downs! Wat heb je veel gezien en meegemaakt Kaatje, daar kan je lang op teren. Jij blij dat je thuis bent en wij uiteraard nog blijer dat je er weer bent, gezond en wel!
Dikke kus van ons.
XXX -
09 Maart 2010 - 18:24
Marian Verhoeven:
Carla ik vind het erg knap wat jij gedaan hebt ruim een jaar alleen op reis maar wel een geweldige levenservaring opgedaan dat pakken ze je nooit meer af. lieve groetjes Marian. -
09 Maart 2010 - 19:34
Renate:
Ha Carla, zoals jij van de reacties hebt genoten, heb ik van de verhalen en de foto's genoten! Super om op deze manier mee te kunnen leven met je avonturen. Die heb je binnen!
Groeten Renate -
10 Maart 2010 - 08:26
Marleen:
Bedankt voor alle jaloersmakende verhalen! Ook ik heb er van genoten hier achter mijn laptopje in Nederland. Veel plezier met nagenieten (dat je waarschijnlijk nog je hele leven doet :))!
Groetjes, Marleen -
10 Maart 2010 - 10:09
Danekam:
Carlalalaaa! Leuk om te lezen dat Nepal en Bolivia de leukste landen zijn, ik wil volgend jaar (als ik weer op vak. kan ;-)) met mijn vriendinnetje een maand naar Bolivia toe! Hoop je snel weer te zien en kom mijn "kroegje" in Breda maar eens bekijken.
WELKOM THUIS!
X Daantje -
13 Maart 2010 - 19:30
Ome Gerard Son:
Carla. Ik heb met veel genoegen jouw verslagen gelezen.Om jaloers te worden op zo,n reis.Wat is er veel te zien op onze aardbol. WAT EEN BELEVENIS!maar weer fijn om thuis te Zijn.Groetjes aan je ouders -
29 Maart 2010 - 09:57
Ronald:
Que lastima. Eres en tu casa otra vez despues un viaje latino? Wat een jaar zeg.Bedankt dat je ons mee hebt genomen. We hebben over je schouder veel gezien en meegemaakt. Erg goed te horen dat je er niet tegen op zag terug te komen. Bastante es bastante no? Ook hier in het verre zuiden is het een mooi jaar geweest. Kom maar eens een lokale Trappist drinken in het nieuwe huis met mijn zoon Robin op je schoot!
Groeten Ronald.
P.S. als je van Nepal houdt... Robin hebben uit Nepal meegenomen in april (maar dat wisten we toen niet...)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
