Home Sweet Home
Door: Carla
Blijf op de hoogte en volg Carla
02 Maart 2010 | Nederland, Vught
Na het grote avontuur in 2007/2008 bleef ik een onrustig gevoel houden. Ik was nog niet klaar met reizen dus na 9 maanden in Nederland besloot ik mijn avontuur af te maken, op naar Latijns Amerika.
En ook dit avontuur zal ik nooit vergeten:
Op 14 januari 2009 neem ik met dikke tranen afscheid van het thuisfront en stap het vliegtuig in welke 12 uur later land in….Mmmmexicooo.
Ik bezoek alleen het deel Yucathan met de impulsante Mayaruine Chitzén Itzá, Sfeervol Merida en de turquoiseblauwe zee met parelwitte stranden in Tulum :)
In Belize ga ik via de jungle naar het eiland Caye Caulker waar je naast Bob Marley ook continu ‘Go Slow’ en ‘You betta Belize it’ hoort.
Bienvenido en Guatemala. Hier bezoek ik eerst de mayaruïnes van Tikal en de schitterende meren van Sumec Champey waar ik met een kaars in de hand door de grotten heb gezwommen en liggend op een autoband over de rivier heb gedobberd.
In Antigua neem ik 2 weken intensief spaanse les en woon bij een lief gastgezin waar ik het geleerde meteen in de praktijk kan brengen.
En dan krijg ik bezoek: Sandra!
Samen beklimmen we de actieve vulkaan Pacaya, maar ook de pittige vulkaan San Pedro. We bezoeken de kleurrijke markt in Chichicastenango en gaan de grens over naar El Salvador waar we een grensverleggende dag hebben met canopy en beiden vanaf 10 meter hoogte in het water sprongen. Meer waterfun hadden we met een dagje surfen. We hadden veel lol maar je kon het nog niet echt ‘surfen’ noemen :). We maken nog een hike in het moeilijk te bereiken 3 landenpunt El Trifinio voordat we de grens overgaan naar Honduras.
Daar halen we Stefan op van het vliegveld en brengen nog enkele gezellige dagen met zijn drietjes door voordat we afscheid nemen van Sandra.
Nadat Stefan en ik zijn wezen White Water Raften gaan we op een heel bijzondere manier naar de rimboe in het Moskitia gebied: Na de chickenbus regelen we een lift in een bomvolle truck en rijden langs het strand, door riviertjes en gaan over pondjes. Het laatste stuk varen we in een uitgeholde boomstam en arriveren uiteindelijk in ‘The Middle of Nowhere’. Van de rimboe gaan we naar de onderwaterwereld van de Bay Islands, Utila waar we ons duikbrevet halen en genieten van het leven onder water. Na enkele heerlijke weken is het ook voor Stefan tijd om naar huis te gaan.
In mijn uppie ga ik verder naar Nigaragua waar ik direct slecht nieuws te horen krijg: Oma van Gemert is overleden. Na enkele moeilijke dagen ga ik toch verder met reizen. Eerst ga ik kickass Volcano boarden en vervolgens naar The Corn Islands, a hidden paradise, waar het heerlijk relaxen was en waar ik naast het spelletje ‘Nuts’ (Jeaux-de boeles met kokosnoten) ook heb gesnorkeld tussen de nurse-sharks.
Dan komt er weer slecht nieuws: Ze hebben me bestolen…
Om mezelf op te vrolijken ga ik naar het surfplaatsje San Juan del Sur waar ik mezelf omtover tot een surfchick en salsadanseres: Geweldig!
Ik ga door naar het eiland Isla de Ometeppe om de vulkaan te beklimmen en ga dan met een boot vol handmatjes de grens over naar Costa Rica. Na een bezoek aan het Monteverde Cloud Forrest voel ik me een echte Jane en ga ik al hangend aan een zip-line vliegend door het regenwoud van boomtop naar boomtop. GAAF!
Ik bezoek nog even de unspoiled tropical forrest van Corcovado en ga alweer de grens over naar Panama waar ik als eerste een hike maak naar het hoogste punt van Panama. In de nacht komen we aan op de top waar we een kampvuurtje maken zodat we warm blijven tot de zonsopkomst. Via de eilandengroep Bocas del Torro waar de dagen bestonden uit Kayakken, fietsen en rum drinken ging ik door naar The Miami of the South, Panama City. Maar waar Panama bekend om staat is uiteraard het Panama Kanaal. Écht een magisch moment om te zien hoe een cruise schip door het Panama Kanaal vaart.
Dan gaat het gebeuren, ik maak met de zeilboot (via de paradijselijke San Blas eilanden) de oversteek naar Zuid-Amerika, Colombia! A white-powder Country.
Ik kom aan in The City of Romance, Cartagena, en ga van daar uit naar het kleine cowboydorpje Salento welke is gelegen in de groene vallei en omgeven door koffieplantages. Met 21 personen in, op, aan een 55 jaar oude Willys Jeep bezoek ik het prachtige Valle de Cocora. Dan horen we over een woestijn en gooien de plannen om en gaan naar Desierto de la Tatacoa met mega cactussen.
Té snel ga ik al de grens over naar Ecuador, Quito, waar ik nogmaals spaans leer en vrolijke salsalessen volg. Dan is het weer tijd voor slecht nieuws. 1. De reünie met Ed, met wie ik Colombia samen zou doen, gaat niet door… 2. Ik wordt op klaarlichte dag op straat beroofd en…3. Ik wordt vervolgens ook nog eens gepickpockt…
Dus nu weer tijd voor geweldig nieuws: Een wandeling naar de zon: Ik heb de Cotopaxi beklommen!! 5897 m!! Whoehoe! I DID IT!
En nóg meer geweldig nieuws: Ons pap en ons mam komen! Naast bijkletsen en bijknuffelen beginnen we met de bijzondere dierenmarkt in Otavalo en leuke testjes doen op de evenaarslijn, Mitad del Mundo. Dan gaan we naar de jungle voor de aapjes, vogels, aligators en zoetwaterdolfijnen, maar ook om piranha te vissen en bij een Community Joeka-brood te bakken. Terug in de Andesbergen starten we met de Quilotoa Loop welke begint bij de prachtige, blauwgroene vulkaan kratermeer waar we na een tijd afscheid van nemen om door de groene vallei met eucalyptusbomen verder te lopen. De volgende dag is weer een prachtige dag maar wel zwaar gezien we fout lopen…De laatste dag hoeven we niet te lopen: Hobbeldebobbel vliegen we over bergweggetjes en stoppen geregeld om melk op te halen…want…we rijden met de melkwagen mee! Dit was echt een toppertje, maar de echte nummer 1 volgt nog.
Eerst gaan we nog mountainbiken en kwatbiken in Baños en maken de treinrit over The Devils Nose. Vervolgens eten we nog Cavia en dan gaan we naar de nummer 1: De Galapagos Eilanden!!
Continu omringt door vele dieren zoals Bleu-footed-boobys, leguanen, pelikanen, flamingos en meer vaarden we van eiland naar eiland en gingen we van verbazing naar verbazing. Snorkelen tussen kleurrijke vissen, spelende zeehondjes en grote zeeschildpadden: wie kan dat nou zeggen?! Een unieke ervaring!
Na een emotioneel afscheid van ons pap en mam ga ik de grens over naar Peru waar ik na enkele heerlijke stranddagen door ga naar Huaraz, terug naar de bergen. Met 7 andere sportievelingen en de hond Max doe ik de 10 daagse trek Huayhuash. Tussen de grote besneeuwde bergpieken, langs helderblauwe meertjes, over hoge passen, via een inmens oud verdwaald dorpje, kamperen (lees: bevriezen) boven de 4000 m hoogte, wassen in de hotspring en volop genieten van de prachtige natuur. Wauw, wat een geweldige tocht was dit!!
Mijn volgende bestemming is het oasedorpje Huacachina waar ik na een avond goed stappen een adrenalinekick krijg tijdens de rollercoasters van de dunebuggy en ga zandhappen tijdens het sandboarden. Geweldig dorpje.
In Nazca beleef ik een kermisattractie in de lucht….Als slechte (lees:spugende) co-piloot vlieg ik rondjes over de nazcalijnen.
Condors spotten en een hike naar de oasis (met zwembad: PLONS!) in het dal van de Colca Canyon heb ik gedaan vanuit Arequipa.
Dan ga ik door naar Cuzco waar ik de stad verken en het gezellige nachtleven met salsadansen op de bar. Maar dan wordt ik helaas flink ziek . Na een week uitzieken krijg ik gezellig ziekenbezoek uit Nederland waarna ik klaar ben voor de 5 daagse Salkantay trek met eindbestemming The Lost City Machu Picchu. Een mooie hike van sneeuwpieken naar bebost groen, een lekkere hotspring, rum-cola rond het kampvuur en dansen met tequila. In hoog tempo over de hoge pas (I’m a killer machine) en avontuurlijk lopen over de spoorlijn. En dan….dan vroeg uit de veren voor de vele traptreden naar het mysterieuze en adembenemende Machu Picchu!!
Die dag was ik erg trots op mezelf gezien ik ook de Huayna Picchu en Machu Picchu berg had beklommen en de dag erop ook nog eens de Puttucusi berg. Gekkenwerk….
Terug in het vertrouwde Cuzco wordt ik binnen no time overgehaald voor een 3 daagse raft trip. Vrolijk peddel ik van rapid naar rapid met soms een klasse 5, forward, backward, flip over.....brrr.....KOUD, ik spring van een 7 meter hoge rots en kampeer rond het kampvuur. Voldoende spanning dus. Maar mijn ultieme spanning had ik toen ik op 125 meter hoogte op de rand van een hijsbakkie stond en af begon te tellen. 3, 2, 1……Bungee Jump!! Aaaah. I did it!
Oke, dit is wel even genoeg spanning en avontuur voor nu. Maar er is nog véél meer te vertellen. ……………..WORDT VERVOLGT………………
WIST JE DAT:
- Ik in het volgende verhaal terugblik naar Bolivia, Chili, Uruguay en Argentinië?
SPREUK VAN DE DAG:
- Our thoughts come and go, but our memories are with us forever.
TIP:
Voor foto´s en videos zie mijn fotoalbum op hyves:
http://carlakaatje13.hyves.nl/
-
02 Maart 2010 - 12:13
Tante Ria:
Hoi hoi ik ben de eerste,dat is me nog nooit gelukt.Carla het is een boeiend verslag,ik ga vlug de volgende lezen.Veel liefs -
02 Maart 2010 - 12:23
Iwan:
hoi caatje fijn dat je weer heel thuis bent.
ik heb je verslagen bijna allemaal gelezen en wat een reis...
laat nog eens wat van je horen.
groetjes iwan
-
02 Maart 2010 - 20:25
Jacqueline De Jong:
Ola,
Kan je een beeje wennen zo weer terug in Nederland?
Hope so.
Leuk om je vele avonturen zo in een verslag terug te lezen.
See Ya
Jacq. -
04 Maart 2010 - 03:30
Yvonne:
Hee ceremoniemeester,
mooi verhaal weer hoor. Ben weer benieuwd naar je vervolg. ik kijk er naar uit!!!
tot zaterag. dikke kus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley