DE PAREL VAN DE DOLOMIETEN

TURQUOISE WATER, DE BEROEMDE TRE CIME, SLAPEN IN DE WOLKEN, DE PERFECTE ONTBIJT LOCATIE EN EEN INTENS BLAUW BERGMEER.

We laten het warme drukke Venetië achter ons en gaan weer de bergen in. Naar het prachtige Cortina d’Ampezzo in de Dolomieten. We gaan op campingjacht. ‘Hoezo?’ Vraag je jezelf af. Nou, we moeten de beste camping hebben voor Emma’s verjaardag morgen. We bezoeken alle 4 de campings in de omgeving en Emma kiest (gelukkig) de camping met het mooiste uitzicht; gelegen aan een turquoise blauw riviertje met daarachter hoge rotspieken.

6:15 uur en Emma wordt wakker. happy birthday my love! 5 jaar!! Ze is meteen blij met de 5 ballonnen die ik bij ons bed had neergelegd. We versieren de hele camper en als we aan ons luxe ontbijten zitten komt een Nederlands stel al zingend met mini taartjes, zo lief!
We spelen samen in de speeltuin, en met zand & modder langs het riviertje. We blazen een kaarsje uit, zetten muziek op en maken samen een dansje. Ook zijn er gezellige Skype momentjes en houden we een high snack (alias high tea). Ze vond het super!
En als daar dan ineens de regen en onweer aankomt? Dan feesten we in de camper verder. Al met al een erg geslaagde dag!

Na een relaxte start stappen we de volgende dag op onze fiets voor een Nice ride along the river. Telkens werden we weer verrast door een ander prachtig uitzicht. Oooo wat is het hier mooi!
Eigenlijk wil ik langer blijven maar er komt slecht weer aan en er is nog iets wat ik zeker nog wil doen, dus we moeten door.

Dus de volgende dag is er geen tijd voor een langzame start. Vooral niet voor Mr. Blue. Om 6:30 eruit en in korte tijd klimmen we (met haarspeldbochten) ruim 1000 m naar Rifugio Auronzo op 2320 m. Met een stijging van 16%! Dat blijft spannend....maar Mr. Blue deed het super!
Wat een uitzicht vanaf hier. En dat werd alleen nog maar beter tijdens onze hike #101 en #105. Na een mooie klim zien we ze.....de Tre Cime; de 3 pieken van de Dolomieten van bijna 3000 m.
Onderweg geniet ik van de uitzichten, de pieken, de bergmeertjes en de ruigheid. Ondertussen vertel ik Emma een verhaaltje over een sneeuwpop om haar aandacht te verzetten van het lopen, waarbij ze steeds zelf aangeeft hoe het verder gaat. Het systeempje werkt! Yes!
De route was namelijk 10 km met 400 hoogtemeters. 5 1/2 uur lopen is toch best ver voor een 5 jarige. Ik ben apetrots! En ook van andere mensen kreeg ze regelmatig ‘Bravo’ te horen.

6:15 uur, 5 graden Celsius.....we moeten uit bed. De tolticket van €30 voor deze bergpas is maar 24 uur geldig dus we moeten weer vroeg deze stijle berg af. Daarentegen was het wel gratis overnachten hier op de berg (op de camperplek bij Rifugio Auronzo (2320m)) met prachtige uitzichten.
We stoppen bij Lago di Landro om een ontbijt te maken en koffie te drinken terwijl we naar het prachtige groenige meertje kijken en de wolken langzaam zien optrekken.
Dan rijden we dwars door Parco Naturale Fanes-Senes-Braies naar Lago di Braies (Pragser Wildsee). Een intens blauw bergmeer dat wordt omringd door hoge bergtoppen, en velen schattige roeibootjes op het meer.
We kwamen er rond 9 uur aan en maakte een wandeling van 3,5 km rond het meer. Emma mocht vandaag een groot stuk op mijn rug omdat ze gister al een mega hike had gedaan.
Ook mocht Emma vandaag fotograaf zijn en ze heeft echt wel wat mooie foto’s gemaakt. Leuk!
WIST JE DAT:
-We op de tre Cime hike sneeuw hadden gezien?
-De ruige bergketen van de Dolomieten eigenlijk versteende algen- en koraalriffen zijn? Je kijkt tegen een 250 miljoen jaar oude zeebodem aan.
-Emma vaak het volgende zegt? ‘Ik schrik me een apehoetje!’
-we geluk hadden dat we toevallig vroeg bij Lago di Braies waren? Toen we weggingen was er een mega file en voor kilometers geen parkeerplek meer te vinden. Oei oei.
-Je als lezer ook een berichtje kan plaatsen? En ik die altijd super leuk vind om te lezen?

SPREUK VAN DE DAG:
-Go where you feel most alive.-

Foto’s worden geplaatst op Facebook en Instagram (carlakaatje13)