Goed bezig. Pluk de lach!
Door: Carla
Blijf op de hoogte en volg Carla
30 Juni 2009 | Ecuador, Quito
HALLO PAPA EN MAMA, OTAVALO MARKT, MOOIE KLEDERDRACHT, OP DE EVENAAR, JANE DOOR HET REGENWOUD, HALLO MENEER DE ALIGATOR EN HAPPEN MAAR MENEER PIRANHA, TERUG NAAR DE ANDESGEBERGTE, SCHAAPSHERDERTJES, QUILOTOA LOOP, PRACHTIG KRATERMEER, STIJL OMHOOG DOOR DE GROENE VALEI, VERDWAALD EN TOT SLOT MET DE MELKWAGEN MEE.
Eindelijk is het zover. Ons pap en ons mam zijn er! En we gaan heerlijk 3,5 week samen door Ecuador reizen.
Naast bijkletsen en bijknuffelen beginnen we met de markt in Otavalo. Naast een souveniermarkt waar voor ieder wat wils te vinden is, is er ook een animal markt. Allemaal kleine ecuadorianen in traditionele klederdracht welke hun dieren willen (ver)kopen, zoals koeien, varkens, kippen, honden, ganzen, kuikens, cavias enz. Echt helemaal geweldig om te zien en te horen. Ja Jeroen, het is bijna de Liepdse mert :)
Zoals jullie weten ligt Ecuador op de evenaar en niets is zo leuk om te kunnen zeggen dat je met één been op het noordelijk halfrond hebt gestaan en het andere been op het zuidelijk halfrond. Dit hebben we gedaan bij Mitad del Mundo. Ook hebben we allemaal leuke testjes gedaan zoals kijken in welke richting het water wegstroomt in een goodsteen.
We nemen de bus dwars door het andersgebergte en gaan via Lago Agrio bij El Puente de oriente in. Langzaam komen we lager, wordt alles groener, verschijnen er vele watervalletjes, de temperatuur wordt warmer, de wegen worden slechter en we merken dat we richting de jungle gaan.
In El puente stappen we in een gemotoriseerde kano en varen enkele uren over de Cuyabeno Rivier. De rit was prachtig en brengt ons dieper de jungle in. De zon kleurde al het groen nog groener, de aapjes speelde in de bomen en de vogels vlogen rond. En dan verschenen er enkele houten hutjes met riete daken midden in het regenwoud. Welkom op de Samona Lodge waar we de komende dagen zullen verblijven.
Elke ochtend, middag en avond trokken we er wel op uit. De ene keer met de boot, de andere keer wandelend diep door het regenwoud. En de naam zegt het al, REGENwoud, dus onze ponchos aan en tevens rubberen laarzen gezien alles modderig is. Uiteraard hebben we ook even tarzan en jane nagedaan door vrolijk aan lianen te zwieren :)
Vanuit de boot zagen we naast aapjes, vogels, grote blauwe vlinders ook een roze zoetwaterdolfijn (alleen zijn hoofd...) en een Aligator van 3 meter lang op maar 5 cm afstand van onze boot. Wow, hallo jij daar, met je grote tanden en enge ogen. Jij bent wel héél dicht bij. Maar wel gaaf.
En op de plek waar het buie beertje (soort koalabeer) in de boom hing gooide wij onze vishengel met stukje kip uit. Happen maar meneer Piranha. Er werd genoeg gehapt en van mijn hengeltje afgesnoept maar....niks gevangen. Ons pap, de expert, heeft als enige van onze boot maar liefst 4 piranhas gevangen. Applausje!
We brachten ook een bezoekje aan de Tarapuy Siona Community, een piepklein dorpje ver in de jungle waar de traditioneel gekleede medicijnman met verf op mijn gezicht, veren op zijn hoofd en zelfs een veer als neuspiercing ons eea vertelde over de cultuur. In een ander dorpje gingen we brood bakken met joeka (boomwortel). Heel simpel, hierbij het recept: je loopt naar de moestuin (heb je die niet, dan neem je de tuin van de buren..), haalt een boomwortel uit de grond, raspen, water eruit persen, zeven en de poeder op een bakplaat boven een vuurtje, aandrukken tot een grote witte pannekoek ontstaat en eten maar. Puur natuur, interessant en lekker.
Vanuit de jungle gingen we, tsjoep, weer terug de andesgebergte in om te starten aan de Quilotoa loop.
Het begon in Latacunga waar we onze grote backpack achterlieten en met alleen een rugzakje de bus namen naar Zumbahua. Een prachtige rit door de groene bergen met schapen, schaapsherdertjes in mooie klederdracht en zelfs met een blokfluit aan de mond, heuvels, piekbergen, steile afgronden, riviertjes. Nou ja, genoeg te zien om van te genieten dus!
In Zumbahua hebben we lekker even over de markt gelopen waar weer voldoende kleurtjes waren, een mannetje achter een ouderwets naaimachine, schapenkoppen in een emmer en voldoende botten van afgekluifde kippen en schapen op de grond.
We sprongen achterop de laadbak van een truck welke ons in een uurtje naar Quilotoa reed.
Quilotoa staat bekend om zijn laguna Quilotoa. Dit is een bekende vulkaan kratermeer op 3854 m hoogte. Vanaf de kam heb je een spectaculair uitzicht over het groenige meer welke 400 m lager ligt.
Na een ontbijt starte we met onze gids de wandeling. Gids....nou ja, de 18 jarige zoon van de hoteleigenaar en zijn 13 jarige broertje. Het eerste stuk liepen we langs de kratermeer. Het was helder en heerlijk zonnig dus het meer kleurde prachtig blauwgroen. Wauw, wat mooi! Echt genieten. Na het uitzichtpunt namen we afscheid van het meer en liepen de bergen in. Door een mooie groene valei liepen we naar het dorp Guayama. Helaas, geen restaurant maar wel een winkeltje met brood en blikjes tonijn. Deze heerlijke lunch hebben we buiten het dorp met uitzicht over de andesbergen genuttigd.
Nu gaat het pad stijl naar beneden langs de vele eucalyptusbomen (snuiven maar!) en gele/rode/blauwe en paarse bloemetjes.
Helemaal beneden springen we de rivier over en dan, na een stukje ´vlak´ starte we onze tocht stijl omhoog. Petje af voor ons pap en mam want het is niet makkelijk en de hoogte (rond 3500 m hoogte) maakt het uiteraard niet makkelijker. Gelukkig maakt het uitzicht veel goed want ow wat is deze natuur mooi.
Als het net begint te regenen komen we aan in het kleine maar drukke dorpje Chugchilan waar we eerst een overwinningsbiertje nuttigen. mmm.
Wandeldag nummer 2 besluiten we zonder gids te doen. We gaan lekker vroeg van start. Lopen door een minidorpje, langs de rivier en weer omhoog de bergen in met prachtige uitzichten. Bij het 2e riviertje gaat het mis. De bedoeling is deze over te steken en dan recht omhoog de berg op te gaan. En wat doen wij?! We lopen naar beneden, zien geen bruggetje, lopen weer omhoog, lopen naar een huisje met een gestoorde vieze dwerg waar we ook niks wijzer van worden. lopen toch weer naar beneden, springen over het riviertje en dan begint weer een zoektocht: rechts, omhoog, terug, links, omhoog en zelfs heel ver omhoog. We horen iemand fluiten en zien zelf nu ook dat we compleet verkeerd zitten. Vanaf bovenaf zien we de brug en een pad op een andere berg. Dus wéér helemaal naar beneden, het juiste pad vinden en dan wéér omhoog. Zo, dat waren even extra kilometertjes en extra uurtjes.
Maar na 7 uur wandelen kwamen we uiteindelijk aan in Isinlivi waar we op de bank plofte bij het hostel, de kachel stookte en met de huiskat Roomy knuffelde terwijl we genoten van weer een overwinningsbiertje.
De laatste dag van de loop is net als de eerste dag een reisdag. En hoe?!
Met de melkwagen!!!!
jaja, echt super gaaf. Een truck met een grote laadbak met grote plastic melktonnen en wij :)
Hobbeldebobbel vliegen we over de bergweggetjes en stoppen geregeld om melk op te halen. Of van mensen welke naast de kant van de weg met hun melk aan het wachten zijn of er hangen volle emmertjes melk ineens in the middle of nowhere langs de weg aan een boom. Ook pikt hij overal mensen op. Echt zo´n leuke ervaring! En de omgeving was ook nog eens prachtig. 2 uur vollop genieten :)
Vanaf Toacaso nemen we de gewone bus terug naar Latacunga, waar we onze backpack oppikken en doorgaan naar Baños.
De Quilotoa Loop was voor ons allen een toppertje!!!
Maar de echte nummer 1.......volgt in het volgende verhaal!
WIST JE DAT:
- ons pap en mam weer veel lekkernij en kadootjes meebrachten vanuit nederland? allemaal hartelijk bedankt. erg leuk en lekker!
- we in de jungle een hennah tatoe kregen? ons pap een piranha, ons mam een spin en ik een vlinder met een pluk-de-dag bloem.
- we bij onze gids een windmolen op zijn arm hebben getatoeeerd? lekker hollands. hihi
- de hoeden welke hier gedragen worden de Panama hoed wordt genoemd? Niet dat ze in Panama gemaakt worden maar deze verkeerde naam hebben ze gekregen omdat ze via het Panamakanaal werden vervoerd...
- we tijdens de Quilotoa loop 2 maal een overnachting vonden voor maar 8 dollar pp/pn incl avondeten en ontbijt? ik zeg, goed bezig.
- we in isinlivi een te gekke wc hadden? in een soort bloemenkas met uitzicht over de bergen.
- de totaalopbrengst van de Roparun 2009 maar liefst 4.685.203,-- euro is? wauw, wat een enorm bedrag weer! Het geld zal worden besteed aan projecten die gericht zijn op zorg aan mensen met kanker.
SPREUK VAN DE DAG:
- It´s not how many days there are in your life, but how many life there is in your days.
TIP:
Voor meer foto´s zie mijn fotoalbum op hyves:
http://carlakaatje13.hyves.nl/
Eindelijk is het zover. Ons pap en ons mam zijn er! En we gaan heerlijk 3,5 week samen door Ecuador reizen.
Naast bijkletsen en bijknuffelen beginnen we met de markt in Otavalo. Naast een souveniermarkt waar voor ieder wat wils te vinden is, is er ook een animal markt. Allemaal kleine ecuadorianen in traditionele klederdracht welke hun dieren willen (ver)kopen, zoals koeien, varkens, kippen, honden, ganzen, kuikens, cavias enz. Echt helemaal geweldig om te zien en te horen. Ja Jeroen, het is bijna de Liepdse mert :)
Zoals jullie weten ligt Ecuador op de evenaar en niets is zo leuk om te kunnen zeggen dat je met één been op het noordelijk halfrond hebt gestaan en het andere been op het zuidelijk halfrond. Dit hebben we gedaan bij Mitad del Mundo. Ook hebben we allemaal leuke testjes gedaan zoals kijken in welke richting het water wegstroomt in een goodsteen.
We nemen de bus dwars door het andersgebergte en gaan via Lago Agrio bij El Puente de oriente in. Langzaam komen we lager, wordt alles groener, verschijnen er vele watervalletjes, de temperatuur wordt warmer, de wegen worden slechter en we merken dat we richting de jungle gaan.
In El puente stappen we in een gemotoriseerde kano en varen enkele uren over de Cuyabeno Rivier. De rit was prachtig en brengt ons dieper de jungle in. De zon kleurde al het groen nog groener, de aapjes speelde in de bomen en de vogels vlogen rond. En dan verschenen er enkele houten hutjes met riete daken midden in het regenwoud. Welkom op de Samona Lodge waar we de komende dagen zullen verblijven.
Elke ochtend, middag en avond trokken we er wel op uit. De ene keer met de boot, de andere keer wandelend diep door het regenwoud. En de naam zegt het al, REGENwoud, dus onze ponchos aan en tevens rubberen laarzen gezien alles modderig is. Uiteraard hebben we ook even tarzan en jane nagedaan door vrolijk aan lianen te zwieren :)
Vanuit de boot zagen we naast aapjes, vogels, grote blauwe vlinders ook een roze zoetwaterdolfijn (alleen zijn hoofd...) en een Aligator van 3 meter lang op maar 5 cm afstand van onze boot. Wow, hallo jij daar, met je grote tanden en enge ogen. Jij bent wel héél dicht bij. Maar wel gaaf.
En op de plek waar het buie beertje (soort koalabeer) in de boom hing gooide wij onze vishengel met stukje kip uit. Happen maar meneer Piranha. Er werd genoeg gehapt en van mijn hengeltje afgesnoept maar....niks gevangen. Ons pap, de expert, heeft als enige van onze boot maar liefst 4 piranhas gevangen. Applausje!
We brachten ook een bezoekje aan de Tarapuy Siona Community, een piepklein dorpje ver in de jungle waar de traditioneel gekleede medicijnman met verf op mijn gezicht, veren op zijn hoofd en zelfs een veer als neuspiercing ons eea vertelde over de cultuur. In een ander dorpje gingen we brood bakken met joeka (boomwortel). Heel simpel, hierbij het recept: je loopt naar de moestuin (heb je die niet, dan neem je de tuin van de buren..), haalt een boomwortel uit de grond, raspen, water eruit persen, zeven en de poeder op een bakplaat boven een vuurtje, aandrukken tot een grote witte pannekoek ontstaat en eten maar. Puur natuur, interessant en lekker.
Vanuit de jungle gingen we, tsjoep, weer terug de andesgebergte in om te starten aan de Quilotoa loop.
Het begon in Latacunga waar we onze grote backpack achterlieten en met alleen een rugzakje de bus namen naar Zumbahua. Een prachtige rit door de groene bergen met schapen, schaapsherdertjes in mooie klederdracht en zelfs met een blokfluit aan de mond, heuvels, piekbergen, steile afgronden, riviertjes. Nou ja, genoeg te zien om van te genieten dus!
In Zumbahua hebben we lekker even over de markt gelopen waar weer voldoende kleurtjes waren, een mannetje achter een ouderwets naaimachine, schapenkoppen in een emmer en voldoende botten van afgekluifde kippen en schapen op de grond.
We sprongen achterop de laadbak van een truck welke ons in een uurtje naar Quilotoa reed.
Quilotoa staat bekend om zijn laguna Quilotoa. Dit is een bekende vulkaan kratermeer op 3854 m hoogte. Vanaf de kam heb je een spectaculair uitzicht over het groenige meer welke 400 m lager ligt.
Na een ontbijt starte we met onze gids de wandeling. Gids....nou ja, de 18 jarige zoon van de hoteleigenaar en zijn 13 jarige broertje. Het eerste stuk liepen we langs de kratermeer. Het was helder en heerlijk zonnig dus het meer kleurde prachtig blauwgroen. Wauw, wat mooi! Echt genieten. Na het uitzichtpunt namen we afscheid van het meer en liepen de bergen in. Door een mooie groene valei liepen we naar het dorp Guayama. Helaas, geen restaurant maar wel een winkeltje met brood en blikjes tonijn. Deze heerlijke lunch hebben we buiten het dorp met uitzicht over de andesbergen genuttigd.
Nu gaat het pad stijl naar beneden langs de vele eucalyptusbomen (snuiven maar!) en gele/rode/blauwe en paarse bloemetjes.
Helemaal beneden springen we de rivier over en dan, na een stukje ´vlak´ starte we onze tocht stijl omhoog. Petje af voor ons pap en mam want het is niet makkelijk en de hoogte (rond 3500 m hoogte) maakt het uiteraard niet makkelijker. Gelukkig maakt het uitzicht veel goed want ow wat is deze natuur mooi.
Als het net begint te regenen komen we aan in het kleine maar drukke dorpje Chugchilan waar we eerst een overwinningsbiertje nuttigen. mmm.
Wandeldag nummer 2 besluiten we zonder gids te doen. We gaan lekker vroeg van start. Lopen door een minidorpje, langs de rivier en weer omhoog de bergen in met prachtige uitzichten. Bij het 2e riviertje gaat het mis. De bedoeling is deze over te steken en dan recht omhoog de berg op te gaan. En wat doen wij?! We lopen naar beneden, zien geen bruggetje, lopen weer omhoog, lopen naar een huisje met een gestoorde vieze dwerg waar we ook niks wijzer van worden. lopen toch weer naar beneden, springen over het riviertje en dan begint weer een zoektocht: rechts, omhoog, terug, links, omhoog en zelfs heel ver omhoog. We horen iemand fluiten en zien zelf nu ook dat we compleet verkeerd zitten. Vanaf bovenaf zien we de brug en een pad op een andere berg. Dus wéér helemaal naar beneden, het juiste pad vinden en dan wéér omhoog. Zo, dat waren even extra kilometertjes en extra uurtjes.
Maar na 7 uur wandelen kwamen we uiteindelijk aan in Isinlivi waar we op de bank plofte bij het hostel, de kachel stookte en met de huiskat Roomy knuffelde terwijl we genoten van weer een overwinningsbiertje.
De laatste dag van de loop is net als de eerste dag een reisdag. En hoe?!
Met de melkwagen!!!!
jaja, echt super gaaf. Een truck met een grote laadbak met grote plastic melktonnen en wij :)
Hobbeldebobbel vliegen we over de bergweggetjes en stoppen geregeld om melk op te halen. Of van mensen welke naast de kant van de weg met hun melk aan het wachten zijn of er hangen volle emmertjes melk ineens in the middle of nowhere langs de weg aan een boom. Ook pikt hij overal mensen op. Echt zo´n leuke ervaring! En de omgeving was ook nog eens prachtig. 2 uur vollop genieten :)
Vanaf Toacaso nemen we de gewone bus terug naar Latacunga, waar we onze backpack oppikken en doorgaan naar Baños.
De Quilotoa Loop was voor ons allen een toppertje!!!
Maar de echte nummer 1.......volgt in het volgende verhaal!
WIST JE DAT:
- ons pap en mam weer veel lekkernij en kadootjes meebrachten vanuit nederland? allemaal hartelijk bedankt. erg leuk en lekker!
- we in de jungle een hennah tatoe kregen? ons pap een piranha, ons mam een spin en ik een vlinder met een pluk-de-dag bloem.
- we bij onze gids een windmolen op zijn arm hebben getatoeeerd? lekker hollands. hihi
- de hoeden welke hier gedragen worden de Panama hoed wordt genoemd? Niet dat ze in Panama gemaakt worden maar deze verkeerde naam hebben ze gekregen omdat ze via het Panamakanaal werden vervoerd...
- we tijdens de Quilotoa loop 2 maal een overnachting vonden voor maar 8 dollar pp/pn incl avondeten en ontbijt? ik zeg, goed bezig.
- we in isinlivi een te gekke wc hadden? in een soort bloemenkas met uitzicht over de bergen.
- de totaalopbrengst van de Roparun 2009 maar liefst 4.685.203,-- euro is? wauw, wat een enorm bedrag weer! Het geld zal worden besteed aan projecten die gericht zijn op zorg aan mensen met kanker.
SPREUK VAN DE DAG:
- It´s not how many days there are in your life, but how many life there is in your days.
TIP:
Voor meer foto´s zie mijn fotoalbum op hyves:
http://carlakaatje13.hyves.nl/
-
30 Juni 2009 - 18:13
Renate:
Hallo,
Wat geweldig om te zien en wat lijkt het me fijn voor jou om jullie pap en mam daar te zien, op de plek waar jij je avonturen beleefd!
Veel plezier verder.Ik zal van jullie pap en mam de verhalen nog wel horen.
Liefs Renate -
30 Juni 2009 - 18:43
Ingrid:
Ha zusje,
Wat een mooi verhaal weer, en een prachtige foto's. Vooral bij het quilotoa laguna, wat is dat geweldig mooi.
Ik heb ook al veel verhalen gehoord van ons pap en mam, die hebben het ook echt geweldig gehad. Nou weer lekker alleen reizen. Zal wel even wennen zijn, maar dat komt vast wel goed met jouw.
Nou zusje, succes met reizen en tot het volgende mooie verhaal.
Liefs Ingrid en haar mannen. -
30 Juni 2009 - 19:57
Reinier:
Ik mis de treinrit over de neus van de duivel!!!!
Conducteur op het dak van de wagon!!!!!
Mijn eilandjes Galaphagos???????
Enne op de markt ook die ladingen met banaanen gezien????
Vollop genieten meid, de wereld is te mooi om zo voorbij te laten gaan.
Feest van herkenning het virus steekt vanzelf bij deze verhalen weer de kop op!!! -
30 Juni 2009 - 20:13
Peter En Yvonne:
Hee zus,
wat een geweldig verhaal weer. Leuk om jouw foto's te zien. Heb ook al de versie van ons pap en mam gezien en gehoord, ze hebben het echt super gehad.
Ben benieuwd naar je nummer 1 in het volgende verhaal ;)
dikke kus -
01 Juli 2009 - 10:13
Stefan Van Der Sande:
Ha nichtje van me wat een prachtige verhalen en foto's zijn en blijven het ook. Volgens mij hebben jullie super genoten van alles en daar en ook lekkere koe en kip gegeten....
Zal snel jullie pa en ma eens bellen om alle spannende verhalen te horen. Geniet er van en hoop snel weer iets van je te horen.
Liefs Stefan xxx -
01 Juli 2009 - 10:57
Christel:
Hoi Kaatje,
Wat een mooi verhaal weer !!! En schitterende foto's !!!! En jullie pap en mam zijn ook echte avonturiers zo te zien !!!! Nu weten we dan eindelijk van wie jij je avontuursperikelen hebt !!! hahaha
Kus Christel -
01 Juli 2009 - 10:59
Christel:
Hoi Kaatje,
Wat een mooi verhaal weer !!! En schitterende foto's !!!! En jullie pap en mam zijn ook echte avonturiers zo te zien !!!! Nu weten we dan eindelijk van wie jij je avontuursperikelen hebt !!! hahaha
Kus Christel -
01 Juli 2009 - 11:09
Marielle:
Hoi hoi vrouwke,
Wat een mooi verhaal weer ! En wat leuk dat je dit ook ff live met je pap en mam hebt kunnen delen. Echt leuk hoor ! Geniet ze, beleef ze en inderdaad doe dat elke dag.
Tot de volgende x ik kan niet wachten.
Groeten Marielle. -
01 Juli 2009 - 12:15
Ons Pap En Ons Mam:
Hoi schat,
Wij hadden het niet mooier kunnen vertellen !! Als ik het lees ruik ik de eucalyptusbomen,zie de bergen voor me met de schitterende vergezichten en hoor de apen in de bomen spelen. Met andere woorden we genieten weer van je verhaal!! Bedankt nog voor de fijne weken!!XXX Papa en mama. -
01 Juli 2009 - 13:47
Sandra C:
He lieverd,
Pfff, eindelijk weer zo'n lekker leesverhaal! Heb ervan genoten en vind het superleuk om te lezen dat onze bloem en spreuk een blijvende rode draad door je verhalen is! Ik ga snel de foto's op je hyves kijken!
Liefs Sandra
PS. Leuk shirt! ;-) -
01 Juli 2009 - 20:16
Ronald:
Hola Chica astuta,
Wa ne gave pa en ma heb jij zeg. Leuk om zo weer samen te zijn. Mooie hike was datdie je beschreef. Ga ik noteren. Beter dan de inca trail naar Inca Pirca. Niet doen: te lang en eentonig... Erg benieuwd naar de nieuwe plannen. Ondertussen kan ik je misschien jarloers maken met de weekendvooruitzichten: logeren in Antwerpen en genieten van ons nieuwe mega terras (op het zuiden) en de vrolijke kikkers in de vijver. Oversexte lawaaischoppers!
Hasta proxima vez, Rey Reynaldo. -
02 Juli 2009 - 07:01
Örjan:
Hey Lala,
Shit, weddenschap verloren! Dan wordt het afwachten wie de wanneer-komt-carla-terug-poule gaat winnen. ;-)
Wederom een heerlijk te lezen verslag, geniet ze!
Groeten,
Örjan
-
02 Juli 2009 - 07:08
Arjan:
Hoi Carla,
Weer prachtig allemaal !!
Ik zelf ben er ff uitgeweest, hernia...
maar het gaat goed nu.
Ik volg je verhalen met veel plezier,
groetjes,
Arjan -
03 Juli 2009 - 20:28
Mongol Marcel:
hey tooske! wat een leuke foto's! goed je zo weer eens te zien. het is nu wel heel erg lang geleden alweer.. kom je ook in september naar huis dan kan je meehelpen schilderen :) veel plezier daar en pas op jezelf.. mars -
06 Juli 2009 - 20:05
Angela:
Hoi,
Je hebt ff niets van me gehoord, maar ik heb wel je verhalen gelezen. Een te gek en gezellig verhaal met je ouders. Leuk dat ze zijn geweest. Geniet ervan!!
Gr. Angela -
07 Juli 2009 - 10:15
Nicole:
Ha,
heerlijk weer! En wat fijn dat jullie pap en mam zijn geweest. Wat een bikkels, die doen niet onder voor hun dochter. Geniet lekker verder van je reis!
Liefs,
nicole -
12 Juli 2009 - 11:42
Danekam:
Hola Muchacha!
Leuk man, ik ben op dezelfde plek in de Jungle geweest en ook bij die stam, alleen dan in de Jamu Lodge, die ligt er vlakbij. Heb je de Pirahna ook gegeten? lekker hoor!
Veel plezier nog!
Hasta Luego -
16 Juli 2009 - 10:12
Ronald:
¡Hombre!
Zoals iedereen ben ik natuurlijk errrig benieuwd naar de volgende mail. ¿A donde vas? Als het maar niet over de Galapagos gaat. Ojala que no. Daar zou ik van balen. Destijds had ik er geen geld meer voor(over).
Wat maak je mooie foto's zeg. Ik blader er wel eens door en geniet van de herinneringen die ze oproepen. Die ene van die emmer schapen heb ik uitgeprint. Nuttig als ik niet in slaap kan komen. Gewoon koppen tellen en ronken maar....
Maare, ook hier is het mooi weer en zijn de kleurrijke inboorlingen het mooie glooiende Limburgse boerenland op authentieke wijze aan het bewerken wat resulteert in de niet te versmaden streekgerechten. Dat je het maar weet.
Feliz viaje. Rey.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
