Een positieve en negatieve ervaring

PORTOMONEE EN CAMERA GESTOLEN, EEN ECHTE NEPALESE BRUILOFT, IKKE IN EEN SAREE-JURK, LIJKVERBRANDINGEN, GEBOORTEPLAATS VAN BOEDDHA EN OP NAAR INDIA.

Eerst dan maar het negatieve verhaal. Het begon allemaal met een super gezellige avond in de Tom&Jerrey bar met veel slappe klets en een lekker potje pool. Maar toen, toen veranderde de avond al snel in een kl*te avond. Ze hebben mijn portomonee en fotocamera gestolen. Ik was kwaad en erg verdrietig. Voornamelijk omdat ik nu al mijn foto's van 2 maanden Nepal kwijt ben. Alle geweldige momenten (foto's en filmpjes) welke ik vast heb gelegd tijdens de trekking van de Annapurna Circuit, kerstmis, oud&nieuw en Kathmandu-Valley. Ow, ow, en wat een ellende heb je daarmee. Vele uren op het politiebureau en te lange telefoongesprekken met de verzekeringen.
Maar...ik laat er mijn reis niet door verpesten.
Tijd voor leuke ervaringen, zoals de speciale dag waarover ik jullie vertelde.

De speciale dag was een echte nepalese bruiloft! neej, niet mijn bruiloft, maar van Grant&Edna.
Je weet wel: Grant, de vriend van Ed uit Engeland en Edna zijn nepalese vriendin.
En wij, als eregasten, mochten deze dag meemaken. Wat een eer!
De nacht voor de bruiloft mocht ik bij de familie doorbrengen, en heb ik ze geholpen met oa het maken van bloemenkransen.
De dag zelf begon vroeg. Tantes van Edna hiepen me met aankleden. Jaja, ik had een speciale jurk aan, namelijk een echte saree. wauw, i like it! Buiten was een band al aan het spelen en net optijd was iedereen klaar want daar kwamen Grant en Ed aan in een met bloemen versierde wagen welke door een muziekband begeleid werd.
Direct werd de ceramonie gestart. Met bloemen en tika's (de rode stip op de voorhoofd), bloemenkransen en veel gepraat in hindoe. Er werd vanalles gedaan, maar geen idee wat er gezegd werd en wat het precies betekende, maar 1 ding was duidelijk: de verloving was voltooid.
De volgende stap was het wassen van de voeten van het bruidspaar door de familieleden. Door het wassen van de voeten worden ze geaccepteerd in de familie.
Vervolgens moest de bruid zich omkleden in een nieuwe prachtige rode saree-jurk. Rood is de kleur voor een gehuwde vrouw en roze is de kleur voor ongehuwd.
Maar het was nog niet voorbij. De volgende ceramonie was rond een mooi versierd vuur. The fire of eternal life, welke een soort van getuige van de bruiloft is en waar de trouwringen om hun vingens werd geschoven.
In het begin van de middag kwamen langzaam meer gasten en werd iedereen voorzien van een heerlijk buffet en een lekker wijntje.
Rond 4 uur in de middag, toen het net begon te regenen, werd het bruidspaar uitgezwaaid. Iedereen was erg blij dat het regende. Waarom? Het blijkt namelijk een heel goed teken te zijn. Oke, dan zijn wij nu ook blij dat het regent.
En dan kan het feest beginnen! Raar toch!? het bruidspaar mag niet eens op hun eigen feest aanwezig zijn!
Na de nodige wijn, begon de muziek en begon iedereen te dansen. Hoe later het werd, hoe gekker. Later de avond hadden we geen elektriciteit meer. Niemand getreurd. Er werd vollop gezonden en gedrumd op een plastic bak.
Wat een prachtige dag. Wij mogen echt van geluk spreken, dat we dit als westerlingen mee hebben mogen maken.

En dan is het nu tijd om verder te reizen, maar niet voordat we een bezoekje hebben gebracht aan Pashupatinath. Een tempelcomplex waar de lijkverbrandingen plaatsvind. Sjee, wat appart. De met doeken bedekte lijken worden na enkele rituelen op een houtstapel gelegd, met hooi bedekt en aangestoken. Je ziet dus letterlijk het lijk verbranden en lichaamsdelen uit het hooi steken. Er waren op dat moment 5 crematies aan de gang. Wat appart!

Dan houdoe guesthouse welke we inmiddels als ons huis zagen en hallo bus.
10 uur in de bus (voor 4 euro!) naar Lumbini. De geboorteplaats van Boeddha waar we op een oude fiets heerlijk hebben rondgekacheld.
Vanaf daar met bus, riksja, bus de grens over.
WELKOM IN INDIA!
Wederom een nieuw land, nieuwe taal, nieuw geld, andere tijdzone, andere gewoontes en nieuwe avonturen!
We zijn sinds gisteren in India, Varanasi, en ik heb nu al veel te vertellen. :-)


WIST JE DAT:
- iedereen hier een energierooster heeft? Kathmandu heeft te weinig energie om de gehele stad tegerlijkertijd van electriciteit te voorzien. De oplossing is om de energie te verdelen. Zo heeft de ene wijk op een bepaald moment wel stroom en de andere zit enkele uren zonder.
- de lange busrit helemaal niet vervelend was? oorzaak: drank en korte nachtrust, dus totaal geen energie. :-)
- ik iedereen een hele gezellige, alcoholrijke en te gekke carnaval wil wensen?
- ik deze dagen vast en zeker last zal krijgen van heimwee?