Dobberen op de Ganges

WELKOM IN INDIA, DOBBEREN OP DE GANGES RIVIER, VERDWALEN IN DE STEEGJES VAN VARANASI, MEER LIJKVERBRANDINGEN EN DE PRACHTIGE TAJ MAHAL.

We kwamen India binnen in Gorakpur waar we een nachttrein naar Varanasi regelde. Het treinstation was bomvol met zittende, hangende en slapende mensen, en zelfs enkele koeien...
In de trein was het druk en luidruchtig. Mega plakkerige en vieze bedjes en geen lakens. Balen, heb net mijn slaapzak met de post naar NL gestuurd....
Enkele veiligheidvoorschriten voor de trein: tassen met een slot aan de bedden vastbinden, handtas onder je hoofd, en schoenen aan de voeten. Er wordt namelijk vanalles gestolen en er zijn voldoende verhalen van mensen welke de trein op blote voeten hebben moet verlaten. Ook geen eten en drinken van vreemde aannemen: ze stoppen er slaapmiddel in waardoor ze je makkelijk kunnen beroven...

Onze nacht verliep goed, maar KOUD. Om half 5 in de ochtend schoot Ed wakker. Help, we zijn al in Varanasi (de wekker niet gehoord) snel de trein uit. Ed, misschien is het makkelijk als je ook je backpack meeneemt?! Tsjah, het is nog vroeg. Dan staan we buiten. Voor de zekerheid even navragen of het het goede station is. Nee? Whoeps, snel de trein weer in. 10 minuten later waren we dan echt (en wakker) in Varanasi.
Na enkele thee kwam de ochtendlicht en hadden we een geusthouse gevonden (de zoektocht in de nacht was geen succes, en ook niet zo veilig). Oke, tijd voor een ontbijt bij de German Bakery. Maar het probleem was om deze te vinden. We liepen rondjes en rondjes door de kleine steegjes. Lachen man, echt een doolhof van smalle steegjes met winkeltjes, voldoende mensen en koeien. Erg oppassen geblazen voor de vele koeienvlaaien op straat. Ook ons hotel leek verplaatst te zijn. Uiteindelijk na 2 uur ronddwalen gaven we de zoektocht op en pofte we uitgehongerd in een ander restaurant neer. Grappig!

Echt geweldig in Varanasi is het leven langs de Ganges rivier met de vele Ghats (plateau's) waar de dagelijkse spirituele bezigheden plaatsvinden: het nemen van een spiritueel bad, het wassen van de kleren (of hun geit...). Daarnaast zie je veel bloemenverkoopsters, masseurs, kappers, kinderen welke cricket spelen of vliegeren. Mensen, koeien en geiten welke rondhangen of een dutje doen.
Voldoende bootmannetjes welke een boottrip aanbieden, wat we maar liefst 3 x hebben gedaan: zonsopkomst, zonsondergang en lunchtijd. Lekker dobbbbbberen :-)
Je voornaam lijkt hier wel continu te veranderen. Van Boat (Hello? Boat?) naar Pen, Chocolat, Chai (=thee), rickshaw of skarve. enz.

Dagelijks komen hier ongeveer 60.000 mensen een heilig bad nemen in de rivier. En de rivier is zwaar vervuild: 1,5 miljoen bacterien per 100 ml water terwijl het minder dan 500 moet zijn voor een veilig bad!! En daar wassen mensen zich in, poetsen hun tanden en drinken zelfs het water? bah.
Maar nog erger was om te zien dat 10 meter naast de crematieplaats mensen baden en wassen.

Oke, dan nu iets over deze crematieplaatsen. Deze zijn nog heftiger, groter en ongeorganiseerder dan in Nepal. Het is 24 uur per dag druk op deze heilige plek. Zwangere vrouwen en kinderen worden echter niet gecremeerd. Zij worden net als families welke geen geld voor brandhout hebben aan de andere zijde van de rivier in het water gegooid. Veemd toch?! je zal maar een lijk in het water zien dobberen. En als honden ze ergens aantreffen is dat een lekkere maaltijd voor hun...

En dan....dan splitste de wegen van Ed en mij, voor enkele dagen. Ik ging met de nachttrein naar Agra (600 km kadeng kadeng). Gezien Ed daar al ooit was geweest ging hij direct naar Delhi waar ik hem dan later weer zou ontmoeten. Raar, ineens weer op eigen benen staan, maar ook wel fijn.
In Agra heb ik me rond laten rijden door Khaleel in zijn autoriksha. Geweldig! langs alle bezienswaardigheden met als klapper op de vuurpijl het meest extravagante monument wat er ooit uit liefde is gebouwd: de Taj Mahal. A teardrop on the face of eternity. Gebouwd door keizer Shah Johan als herdenking aan zijn 2e vrouw welke tijdens de bevalling van hun 14e kind overleed in 1631. Datzelfde jaar startte hij dit bouwwerk wat geheel uit marmer is gebouwd met marmer inlegwerk en ruim 20 jaar later pas gereed was.
Prachtig! Yes, en dat heb ik mogen zien terwijl jullie allemaal van een canavalskater aan het herstellen waren ;-)
Wat ook super tof was, was dat Khaleel me meenam naar zijn familie voor een kopje thee. Hij woont in een klein huisje in een arme buurt met smalle zandpaden en een waterput. Vele schoolkindjes kwamen langs om me aan te staren, te lachen en mijn hand vele malen te schudden.

Na alles gezien te hebben met de trein naar Delhi om weer samen met Ed verder te gaan.


WIST JE DAT:
- Er bijna alleen maar mannen op de straten te zien zijn? Waar zijn alle vrouwen gebleven?
- Rikshas soms haaien zijn? als je niet oplet vallen ze je aan...
- Er geen vrouwen te zien zijn op de crematieplaatsen?
- Khaleel 23 was en zijn vrouw 14 (!!) jaar toen ze touwden? en de echtgenoot door de familie wordt uitgekozen?
- ik hier veel leugentjes vertel? zeggen dat ik student ben zodat ze de prijzen niet direct verdubbelen. en als we het beu zijn met de vraag waar we vandaan komen, zeggen we Oekraine. Gezien ze niet weten waar het ligt raken ze in de war en lopen ze weg ;-)
- ik volgend jaar Carnaval dubbel vier?!