Pos: A hidden paradise. Neg: I´ve been robbed
Door: Carla
Blijf op de hoogte en volg Carla
31 Maart 2009 | Nicaragua, San Juan del Sur
VOLCANO BOARDING, CORN ISLANDS, REISDAG VAN 27 UUR, A HIDDEN PARADISE, SNORKELEN, JEUX DE BOELES MET KOKOSNOTEN, ZWEMMEN MET NURSE-SHARKS, MAAR OOK...WEER HEEL SLECHT NIEUWS.
De eerste dagen in Nigaragua waren moeilijk gezien het verlies van ons lieve oma. Maar de vele lieve reacties van jullie allemaal hebben me goed gedaan. Oma heeft een heel mooi afscheid gehad, tranen met een lach vermengt.
Na diverse verdrietige dagen werd het weer tijd voor iets leuks: Volcano Boarding in Leon op de vulkaan Cerro Negro. En dat betekend op een houten plank zo snel mogelijk de steile helling van de vulkaan af sjeesen. En dat betekend weer dat we eerst de vulkaan op moeten hiken. Niet erg zou je zeggen. Maar het was HEET!!
Bovenop de vulkaan hebben we eerst nog de krater bekeken waar al het kwaad uitkomt. Dan, klaar voor vertrek, af...joehoe....40 km/h...gaaf! maar wel uitkijken dat je niet valt. De vulkaan bestaat namelijk uit kleine scherpe steentjes waar je je behoorlijk aan kan bezeren. Uiteraard ging alles goed :)
Van het hete Leon ga ik naar The Corn Islands, 70 km uit de kust van Nigaragua midden in de Carribean. Maar daar ben je niet zomaar: een reisdag van 27 uur!! Van de Minibus naar de de chickenbus (7 uur !! niet comfortabel maar wel met jaren 80 muziek :) ), dan de speetboot, en nog een. In de avond met de nokkie volle (goederen)boot vol met zooi, mensen en dieren de zee op. Er staat zelfs een paard in de gang (jaja, zing maar mee) en 2 koeien. Maar we zijn nog geen 500 m uit de kust en we zitten vast in een zandbank. Hoezo, zwaar beladen?! Er zit geen beweging meer in. En nu? Tsjah, gewoon wachten tot het ochtend wordt?! Ik heb mezelf een mooi slaapplekkie gevonden op de grond achterop de boot (bedjes en stoelen waren al bezet) en ik heb heerlijk geslapen! Om 1 uur in de nacht kwamen we los uit de zandbank en konden we echt gaan. Vanaf de boot had ik een mooie zonsopkomst gezien waarna ik dan eindelijk aankwam op de Big Corn Island.
De dag erop ging ik nog een stukje verder, naar little Corn Island, oftewel A hidden Paradise met zijn witte zandstranden, helder turquoise blauwe warme zee, palmbomen, hangmatjes, zon en een heerlijk zeebriesje. Daar zat ik dan: in een hutje aan het strand op een klein eiland (2 km2) waar geen wegen en auto´s bestaan, waar het bier altijd koud staat, de vis heerlijk is, dagelijks vers cocosnootbrood bezorgd wordt en waar voldoende leuk gezelschap rondloopt zoals 3 canadese mannen welke altijd wel in waren voor een feestje.
En dan kan je ook nog eens gaan snorkelen....wat een paradijs...
Vanuit het bootje duiken we het water in en zien vrijwel direct 2 nurse-sharks van ongeveer 1 meter lang. Kicken!! Ze zijn niet gevaarlijk dus ik dook diverse malen diepen om dichterbij ze te zwemmen. Ik heb er wel 15 gezien....of steeds dezelfde 2 a 3...
Na een week vond ik het toch weer tijd om verder te gaan. En dat houd in: weer een reisdag van 24 uur, waarbij ik deze keer niet de nacht door had gebracht op de boot, maar in de nachtbus waar eerst een te enge spaanse horrorfilm gedraaid werd waar iedereen op gruwelijke wijze gemarteled en vermoord werd (niet echt een leuke film voor in de nachtbus dacht ik zo) en vervolgens kei harde muziek gedraaid werd waarbij de chauffeur van de ene radiozender naar de andere schakelde. De rest van de nacht bracht ik door op het busstation wachtende tot de eerste bus kwam welke me het laatste stukje naar Granada bracht.
Maaaaaar, dan ben je ook weer ergens! Een stadje met prachtige koloniale gebouwen, een volle en drukke markt waar het vlees en vis heel de dag in de zon ligt te bakken (mmm), mooie kerken en een gezellig Parque Central.
En in de buurt is de leuke markt van Masaya waar ik een hangmat heb kunnen scoren: hoef ik niet meer op de grond of op houten bankjes te slapen :) en kan ik gebruik maken van de hangmat slaapplaatsen (lekker budget).
En dan komt weer slecht nieuws: Ze hebben me bestolen!
Een Nigaraanse man check in en legt zijn (achteraf lege) koffer op bed in de dormkamer waar we met 6 pers slapen. Loopt enkele uren rond, steelt zijn buit en loopt het hostel uit alsof hij een wandelingetje gaat maken. Mijn backpack is op zijn kop gezet, de topvak welke middels een slot gesloten was is bij de rits opengebroken en hij heeft naast enkele materiele spullen ook voor ongeveer 500 euro aan cash geld gestolen en mijn creditcard.
Passen uiteraard direct geblokkeerd maar het kwaad was al geschiet. In zeer korte tijd heeft hij voor ruim 800 euro aan transacties gedaan....
Wat een ellende weer en wat maakt me dit weer verdrietig!
Het bezoek aan het politiebureau was wel weer indrukwekkend. Een oud versleten gebouw waar het naar pis stinkt en waar vele mensen zomaar overal rondlopen (zoals ik). Het leek meer op een soort dagopvang voor zwervers en mensen die zich vervelen. Je kan zo elk kantoor binnenlopen en er is niemand die je wilt helpen of vraagt wat je komt doen. Na veel rondvragen en lang wachten tussen rondhangende politiemannen met grote russische geweren lukt het dan eindelijk om het onleesbare in spaans geschreven politierapport te bemachtigen en het traject met verzekering en bank verder af te handelen.
Ik ga ervan uit dat mijn volgende verhaal een en al positief is! Kop op, Keep on smiling en pluk de dag (gewoon door blijven plukken)!
WIST JE DAT:
- Op u-tube een filmpje staat van een mountainbiker die met 170 km/h de vulkaan Cerro Negro af fietst. DE GEK! Hij vervolgens valt en voor 8 maanden in het ziekenhuis ligt...
- Ik op Little Corn het spelletje ´nuts´ heb gespeeld? Oftewel Jeux de Boeles met cocosnoten. Grappig!
- Het ook in Granada weer veels te warm was? Het is geen weer voor een blanke, en ook niet voor een bruine blanke zoals ik. hihi.
- Ik heerlijk met skype en een webcam naar familie heb gebeld? zo fijn!
SPREUK VAN DE DAG:
- Zonder de dalen geniet je niet van de pieken.
De eerste dagen in Nigaragua waren moeilijk gezien het verlies van ons lieve oma. Maar de vele lieve reacties van jullie allemaal hebben me goed gedaan. Oma heeft een heel mooi afscheid gehad, tranen met een lach vermengt.
Na diverse verdrietige dagen werd het weer tijd voor iets leuks: Volcano Boarding in Leon op de vulkaan Cerro Negro. En dat betekend op een houten plank zo snel mogelijk de steile helling van de vulkaan af sjeesen. En dat betekend weer dat we eerst de vulkaan op moeten hiken. Niet erg zou je zeggen. Maar het was HEET!!
Bovenop de vulkaan hebben we eerst nog de krater bekeken waar al het kwaad uitkomt. Dan, klaar voor vertrek, af...joehoe....40 km/h...gaaf! maar wel uitkijken dat je niet valt. De vulkaan bestaat namelijk uit kleine scherpe steentjes waar je je behoorlijk aan kan bezeren. Uiteraard ging alles goed :)
Van het hete Leon ga ik naar The Corn Islands, 70 km uit de kust van Nigaragua midden in de Carribean. Maar daar ben je niet zomaar: een reisdag van 27 uur!! Van de Minibus naar de de chickenbus (7 uur !! niet comfortabel maar wel met jaren 80 muziek :) ), dan de speetboot, en nog een. In de avond met de nokkie volle (goederen)boot vol met zooi, mensen en dieren de zee op. Er staat zelfs een paard in de gang (jaja, zing maar mee) en 2 koeien. Maar we zijn nog geen 500 m uit de kust en we zitten vast in een zandbank. Hoezo, zwaar beladen?! Er zit geen beweging meer in. En nu? Tsjah, gewoon wachten tot het ochtend wordt?! Ik heb mezelf een mooi slaapplekkie gevonden op de grond achterop de boot (bedjes en stoelen waren al bezet) en ik heb heerlijk geslapen! Om 1 uur in de nacht kwamen we los uit de zandbank en konden we echt gaan. Vanaf de boot had ik een mooie zonsopkomst gezien waarna ik dan eindelijk aankwam op de Big Corn Island.
De dag erop ging ik nog een stukje verder, naar little Corn Island, oftewel A hidden Paradise met zijn witte zandstranden, helder turquoise blauwe warme zee, palmbomen, hangmatjes, zon en een heerlijk zeebriesje. Daar zat ik dan: in een hutje aan het strand op een klein eiland (2 km2) waar geen wegen en auto´s bestaan, waar het bier altijd koud staat, de vis heerlijk is, dagelijks vers cocosnootbrood bezorgd wordt en waar voldoende leuk gezelschap rondloopt zoals 3 canadese mannen welke altijd wel in waren voor een feestje.
En dan kan je ook nog eens gaan snorkelen....wat een paradijs...
Vanuit het bootje duiken we het water in en zien vrijwel direct 2 nurse-sharks van ongeveer 1 meter lang. Kicken!! Ze zijn niet gevaarlijk dus ik dook diverse malen diepen om dichterbij ze te zwemmen. Ik heb er wel 15 gezien....of steeds dezelfde 2 a 3...
Na een week vond ik het toch weer tijd om verder te gaan. En dat houd in: weer een reisdag van 24 uur, waarbij ik deze keer niet de nacht door had gebracht op de boot, maar in de nachtbus waar eerst een te enge spaanse horrorfilm gedraaid werd waar iedereen op gruwelijke wijze gemarteled en vermoord werd (niet echt een leuke film voor in de nachtbus dacht ik zo) en vervolgens kei harde muziek gedraaid werd waarbij de chauffeur van de ene radiozender naar de andere schakelde. De rest van de nacht bracht ik door op het busstation wachtende tot de eerste bus kwam welke me het laatste stukje naar Granada bracht.
Maaaaaar, dan ben je ook weer ergens! Een stadje met prachtige koloniale gebouwen, een volle en drukke markt waar het vlees en vis heel de dag in de zon ligt te bakken (mmm), mooie kerken en een gezellig Parque Central.
En in de buurt is de leuke markt van Masaya waar ik een hangmat heb kunnen scoren: hoef ik niet meer op de grond of op houten bankjes te slapen :) en kan ik gebruik maken van de hangmat slaapplaatsen (lekker budget).
En dan komt weer slecht nieuws: Ze hebben me bestolen!
Een Nigaraanse man check in en legt zijn (achteraf lege) koffer op bed in de dormkamer waar we met 6 pers slapen. Loopt enkele uren rond, steelt zijn buit en loopt het hostel uit alsof hij een wandelingetje gaat maken. Mijn backpack is op zijn kop gezet, de topvak welke middels een slot gesloten was is bij de rits opengebroken en hij heeft naast enkele materiele spullen ook voor ongeveer 500 euro aan cash geld gestolen en mijn creditcard.
Passen uiteraard direct geblokkeerd maar het kwaad was al geschiet. In zeer korte tijd heeft hij voor ruim 800 euro aan transacties gedaan....
Wat een ellende weer en wat maakt me dit weer verdrietig!
Het bezoek aan het politiebureau was wel weer indrukwekkend. Een oud versleten gebouw waar het naar pis stinkt en waar vele mensen zomaar overal rondlopen (zoals ik). Het leek meer op een soort dagopvang voor zwervers en mensen die zich vervelen. Je kan zo elk kantoor binnenlopen en er is niemand die je wilt helpen of vraagt wat je komt doen. Na veel rondvragen en lang wachten tussen rondhangende politiemannen met grote russische geweren lukt het dan eindelijk om het onleesbare in spaans geschreven politierapport te bemachtigen en het traject met verzekering en bank verder af te handelen.
Ik ga ervan uit dat mijn volgende verhaal een en al positief is! Kop op, Keep on smiling en pluk de dag (gewoon door blijven plukken)!
WIST JE DAT:
- Op u-tube een filmpje staat van een mountainbiker die met 170 km/h de vulkaan Cerro Negro af fietst. DE GEK! Hij vervolgens valt en voor 8 maanden in het ziekenhuis ligt...
- Ik op Little Corn het spelletje ´nuts´ heb gespeeld? Oftewel Jeux de Boeles met cocosnoten. Grappig!
- Het ook in Granada weer veels te warm was? Het is geen weer voor een blanke, en ook niet voor een bruine blanke zoals ik. hihi.
- Ik heerlijk met skype en een webcam naar familie heb gebeld? zo fijn!
SPREUK VAN DE DAG:
- Zonder de dalen geniet je niet van de pieken.
-
01 April 2009 - 06:04
Iwan:
hallo carlaala,
wat een klote situatie met die diefstal, tja zo zie je maar dat overkomt je niet alleen in nederland.
ze hebben van die gozer natuurlijk valse gegevens in het hotel.
balen zeg, maar zoals je zegt keep smiling.
maar als ik zie dat je op aardse paradijzen komt moet de smilen wel lukken toch.
zie nu al weer uit naar je volgende bericht.
groetjes en een knuffeltje voor Olaf -
01 April 2009 - 06:26
Christel:
Hoi Carla,
Wat een ellende met die diefstal zeg !!! Maar inderdaad: kop op !!! Lekker door reizen en genieten. En van het warme weer genieten wij op dit moment ook !!! Rond de 14-18 graden. Maar zo heet als bij jou hoeft voor mij ook niet.
Dikke kus
Christel -
01 April 2009 - 06:38
Bert:
Ha Carlalala!
Even lachen en gewoon weer doorgaan....(en even flink godverren lucht ook wel op!)
Gauw vergeten dus en lekker genieten van al dat moois. Wát waanzinnig gaaf zeg dat paradijs Little Corn Island. Alleen de foto geeft me al een vakantiegevoel.
Bij ons is het lenteweer eindelijk aangebroken. Héérlijk dus! Temperaturen van 25 graden en hoger! (...)
Verder gaat het allemaal gewoon door zoals bekend.
Veel lol!
Liefs,
Bert
PS: dat met die 3 canadese mannen hoor ik nog wel een keer...;-) -
01 April 2009 - 06:52
Örjan:
Hey Lala,
Leuk! kijk ik óp m'n scherm, waan ik me op een bounty-eiland. Kijk ik óver m'n scherm, zie ik 't FC Den Bosch stadion liggen............dan voel ik me écht zielig en jaloers!;-) Zo'n diefstal is klote en zuur, maar je stimuleert in ieder geval de plaatselijke economie een beetje! Niet meer aan denken en gewoon doorgenieten! groeten van Örjan -
01 April 2009 - 07:28
Els:
Ze hebben waarschijnlijk het duo dat bij amber inbrak gevonden. Hopelijk is de politie daar ook een beetje actief, groetjes Els. -
01 April 2009 - 08:36
Renate:
Ha Carla,
Als jou motto is, dat je zonder dalen niet kan genieten van de pieken. Zul jij van de volgende piek wel extra hard gaan genieten! Gewoon wachten op die piek, dat is mijn advies.
groeten Renate -
01 April 2009 - 08:38
Renate:
PS: Heb je bounty zitten eten , onder een kokospalm? -
01 April 2009 - 09:53
Angela:
Hee die Carla,
Mooi k.... die diefstal. Maar kop op en op naar het volgende verhaal met alleen maar leuke en positieve dingen. Vergeet al het negatieve. Ik hoop wel dat je je reismaatje Olaf nog hebt. Geniet ervan en het gaat je (jullie)goed!
Vele groetjes,
Angela -
01 April 2009 - 12:27
Sandra:
He Kaatje,
Weer een geweldig verhaal, hartstikke goede spreuk van de dag... zal ik ook aan denken!!!
grt x san -
01 April 2009 - 13:10
Tante Ria:
Hoi Carla
Kei vervelend die diefstal, ik hoop dat ze die dief pakken en flink straffen.Kop op en ga weer genieten.Hier alles goed.Veel liefs uit Vught -
01 April 2009 - 14:57
Amber:
\\\\\\\\\\\\\\nou dat is balen zeg van die diefstal, heb je nog wel je camera met foto's?! Die foto van het strand is wel heel gaaf zeg en daar dan een week van kunnen genieten, HEERLIJK!!! GR amber -
01 April 2009 - 14:57
Sandra C:
Ha Caatje,
Fijn om ook weer alle positieve dingen te lezen! Klinkt weer erg goed en je weet het he?
Tel je zegeningen en we blijven plukken!
Hele dikke kus en een knuffel van mij, San -
01 April 2009 - 15:29
Ons Pap En Ons Mam:
Dat vulkaanboarden is echt scarry, ik heb wel eens van een spreekwoord gehoord: wie zijn billen brand moet op de blaren zitten!! Zou dat van oorsprong daar vandaan komen?? En.... Ik wil ook op zo'n mooi wit strand zijn!! Kan dat geregeld worden?? Thanks.
Keep on smiling schat XXX -
01 April 2009 - 18:29
Reinier:
Kijk je microkrediet heb je ook weer geregeld. Je lijkt Maxima wel alleen iets directer.
Ze zullen het harder nodig hebben als wij al blijft het kl......
Maarre het handboek voor de man heb je ondertussen uit, die coke baron mis ik nog steeds in je verhalen????
Hatsoe, nee niet de coke de pollen alhier -
02 April 2009 - 07:57
Bart:
Hola Senorita,
La deseamos mucho feliz.
Tendremos quedar el contacto.
Rubia tonta!! -:)
Saludar
Van Gerven -
02 April 2009 - 18:43
Nicole:
Wat een prachtfoto's weer. Vooral het paradijs!!! Heerlijk!
Maar wat k*t dat je bestolen bent. Maar gelukkig ga je toch na de dipjes gewoon door met genieten. Top!
En skype, webcam en familie... wat wil een mens nog meer.
Blijf genieten!
Liefs,
Nicole -
03 April 2009 - 16:35
Mir:
He Carlala, bij ons is een hostel weer iets anders... maar het effect dat daar was vreest men hier. Wat klote zeg, bestolen worden. ook nog gecondoleerd met het overlijden van je oma. Ik kan me voorstellen dat je daar naar van bent geweest! Geniet nu maar weer lekker en het is waar: als er geen regendagen zijn zou je niet zo van de zon genieten....en dat doen we nu ook hier! Dikke zoen en ciao! liefs Mir -
04 April 2009 - 12:46
Peter En Yvonne:
Hee Kaat,
wat een geweldig verhaal weer (op de diefstal na!). En die foto's zijn weer super!Heel veel plezier en ik stuur je snel foto's vanuit Barcelona ;) Tot skype!!
dikke kus ons -
05 April 2009 - 17:33
Tante Wil:
Hoi Carla
Wat ben je toch weer sterk naar deze ellende!
Wat een snelheid zeg,om zo naar beneden te suisen.Het zou niets voor mij zijn.
Geniet van je vedere reis,en veel liefs van Fam v d Donk. -
07 April 2009 - 07:37
Ingrid & Haar Mannen:
Leuke foto's en weer een mooi verhaal. En zo ist maar net : Zonder de dalen geniet je niet van de pieken. Dus kop op en op naar het volgende avontuur! Geniet ervan en we skype snel, kun je de kids weer eens zien. En wij jouw !
Liefs Ingrid -
08 April 2009 - 03:59
Jacqueline De Jong:
Hey girl,
Pak die pieken weer en volop genieten! doe ik ook op mijn laatste dag in melbourne!! en alvast een fijn pasen waar je ook bent op dat moment! Hier in aussie wordt je gek van alle chocolade paashazen, dat zullen ze waar jij zit niet kennen denk ik!?
Big hug!
see ya! jacqie.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
