Surf the waves and fly over the rainforest

SURFEN, PARTY, RELAXEN, VULKAAN BEKLIMMEN IN RECORDTEMPO, IN MIJN HANGMAT OP DE BOOT, GRENSOVERGANG NAAR COSTA RICA VIA DE RIVIER, TWILIGHT WALK, CLOUD FOREST, CANOPY ZIP-LINE TOUR, TARZAN SWING, CAMPEREN, MET OLAF DOOR DE JUNGLE, HALLO MENEER DOLFIJN EN HALLO PANAMA.

Lekker eten, gezellige mensen, leuke bars, oude bekende, nieuwe ontmoetingen, grote golven, fijn strand en een lekker zonnetje. Hallo surfersplaatsje San Juan del Sur!
I'm a surfchick! Na een ochtend les van Alfredo pak ik elke (kleine) golf die ik pakken kan en sta heel cool op mijn surfplank tot de golf me op het strand aanspoelt, of...ja natuurlijk mensen....tot ik omval en met mijn gezicht in het water beland. En dan na een dag in de zee krijg je honger en ga je gezellig met enkele surfdudes koken, eten en dan....biertje in de bar, veel kletsen en salsa dansen! Ow, wat zijn zulke dagen geweldig! Maar na een paar dagen surfen (en feesten) ben ik helemaal kapot en is het tijd voor een relaxdagje op het stand.

Oke, tijd om verder te gaan. En wel met de boot naar Isla de Ometepe, een eiland gevormd door 2 vulkanen welke uit het meer Lago de Nigaragua tevoorschijn komen. Ik vind een leuk hostel: een oude boerderij op een koffieplantage aan de voet van de vulkaan Maderas. En wat denk je? Alweer veel bekende gezichten. Zo leuk!
En wat doe je als je aan de voet van de vulkaan overnacht? Natuurlijk...vroeg uit bed, goed ontbijtje nemen en hup als een speer naar die top. Na drie uur klimmen door de bossen en de modder komen we aan op de top (1.394 m) en zien het grote groene kratermeer. Dan weer hard naar beneden, maar owjee, verkeerde afslag, terug naar het goede pad en verder sjeezen maar. Waarom zo'n haast? Nou, ik moet de bus van 2 uur halen om de nachtboot te halen om de grens over te gaan. Vanwege de feestdagen Semana Santa is het of vandaag vertrekken of ik zit nog een week op het eiland...
En ja hoor, ik heb het gehaald. Savonds liep ik vrolijk samen met het Nederlandse stel Renee en Bas de ferrie op. We hadden een 1e klas kaartje, maar stel je maar geen luxe voor. De luxe is dat er hangmatruimte is (welke ik 1 heb. FIJN!). Maar...dan moet je wel snel zijn. Binnen no time hangt het dek vol met hangmatjes. Yes ik heb ook een plekkie. En als ik denk dat alles al vol hangt? nee, dan heb ik het mis. Er passen altijd meer hangmatjes bij, je gaat gewoon in lagen werken! Ow, wat is dat een leuk gezicht!
Ik kruip in mijn slaapzak in mijn hangmat om er de komende 10 uur niet meer uit te komen. Heerlijk! Maar wel erg koud. Die wind, Wow, Brrrr. Gelukkig lig ik strak tussen 2 mannen welke behoorlijk wat koude wind voor me opvangen. hihi. Slaap lekker!

Vanaf de boot genieten we van de zonsopkomst en even later arriveren we in San Carlos. En dan, na een ontbijtje en een exitstempel, varen we met ander bootje, zo hupla, via de rivier Rio San Juan, zo Costa Rica binnen. Daar weer even een stempeltje scoren en alles is oke. Dit is weer eens iets anders dan een gewone grensovergang.
Dan nog 'even' 2 bussen en we arriveren begin van de avond in La Fortuna, aan de voet van vulkaan Arenal.
En wat doe je als je aan de voet van de vulkaan overnacht? Natuurlijk...lekker relaxen deze keer. Deze vulkaan is actief (op een heldere dag is de lava goed zichtbaar) en verboden te beklimmen....
Daarom bestaat de dag vooral uit boodschapjes doen, eten klaarmaken, eten, drinken en kletsen samen met Renee en Bas. Dan gaan we met zijn drietjes met de jeep-boot-jeep naar Monteverde. Tijd voor jungle! Eerst de Twilight walk. Met een zaklampje en een gids in het donker door de jungle. Naast een vos, slapende vogels, mega grote spin, vuurvliegjes, schorpioenen, een rupsje en muggen hebben we niet veel gezien.
De dag erop dan maar erg vroeg uit bed om met zijn drietjes als eerste het Monteverde Cloud Forest Reserve in te lopen. Het was direct al mooi. Zoveel verschillende kleuren groen, mega grote bomen, vele geluidjes van vogels en andere dieren, een 25 m hoge loopbrug, een waterval en veel meer. Zoals de Hummingbird (Oftewel Kolibri) welke vliegensvlug van plek naar plek sjeezen en daar op 1 punt blijven fladderen met kleine vleugeltjes welke wel 40 tot 80 slagen per seconde (!!) maken.
Van al die jungle krijg ik echt een Jane (of tarzan) gevoel, dus wat gaan we doen??? CANOPY ZIP-LINE TOUR!! hasnas aan, boomtop in, aan een kabel vastklikken en sjeezen maar!! Door het regenwoud of ver boven de bomen. Van boomtop naar boomtop. Wow, ik vlieg! En wat een uitzicht! Kippevel! We hadden in totaal 18 platforms (boomhutjes). De langste kabel was maar liefst 1 km lang! Deze mocht je niet alleen doen omdat je anders zou gaan spinnen. En hard dat die ging! Met 50 km/h glij je boven miljoenen bomen van 100 meter. Wat een geweldig uitzicht en adrealine kick. It's the closest you'll ever come to flying.
En dan hadden we ook nog eens de Tarzan Swing. Vanaf een toren spring je naar beneden, eerst een vrije val en dan swing je met volle vaart de lucht in. GAAF!

Ik neem afscheid van Bas en Renee en pak de bus via San Jose naar Puerto Jimenez waar ik een tent huur, eten en drinken insla en de collective ´bus´(lees veewagen) neem naar Carate.
Hier start ik mijn wandeling over het strand naar la Leona Ranger Station om het nationaal park Corcovado in te gaan. A unspoiled tropical forest.
Op de ranger station heb ik mijn tent opgezet en campeer precies op de strook ´Where the jungle meets the ocean´. Aan de ene kant hoor je het golven van de zee en aan de andere kant de geluiden van de jungle. Erg apart.
Om 5 uur sochtends begon het licht te worden, dus hup, uit ´bed´ (ik sliep op de grond), tent in de rugzak stoppen, rugzak op en beginnen met lopen maar. Ik heb dit keer geen wandelmaatje kunnen vinden dus Olaf en ik staan er alleen voor.
Ik heb 8 uur door de jungle gelopen en veel dieren kunnen spotten zoals aapjes, grote spinnen, mooie gekleurde papegaaien, super veel bewoonde schelpjes en dieren waarvan ik de naam niet eens weet.
Moe maar voldaan kwam ik savonds aan in het dorp om na een goede nachtrust de volgende dag Costa Rica alweer te verlaten en door te gaan naar Panama.
Met zonsopkomst zat ik al op de boot naar Golfito. En weet je wat ik zag? Een dolfijn!! deze zwom naast de boot een stukje mee. Goedemorgen meneer dolfijn! Helemaal geweldig.

Mijn eerste stop in Panama is Boquete. Omringt door bergen en met een heerlijk fris klimaat start ik direct een wandeling door de heuvelachtige omgeving met koffieplantages en mooie bloemen.
Maar waar ik hier eigenlijk voor ben, is voor de vulkaan Baru welke ik wil beklimmen. De bedoeling is om snachts te lopen, zonsopkomst te zien vanaf de top en sochtends weer terug te gaan. Ik heb alleen 1 probleem. Ik krijg niemand zo gek om mee te gaan....Maar....ik blijf nog even zoeken!

WIST JE DAT:
- als ik eten kook, dit vaak spageti is? lekker, goedkoop en makkelijk
- ik in Costa Rica weer mijn eerste warme douche had! Mmmmm. Dat was even lang geleden...
- ze bij de wasserette mijn felblauwe 'Pluk de Dag! Morgen is alles weer anders.' shirt hebben gestolen?? Wat brutaal! nog even en ik reis met een lege backpack...
- de bussen weinig beenruimte hebben? er zit precies 1 handlengte tussen mijn zitting en de rugleuning van de stoel voor me...
- Costa Rica wel mooi is maar niet goed voor mijn budget?
- ik telkens weer geniet van al jullie reacties?! Bedankt!

SPREUK VAN DE DAG:
Geluk is, beseffen dat het geluk in je zit.

TIP:
Voor meer foto´s zie mijn fotoalbum op hyves:
http://carlakaatje13.hyves.nl/