Feestdagen met een traan

VERDWALEN IN VALPARAISO, BAKKEN OP HET STRAND, SHOP TILL YOU DROP IN SANTIAGO, SNEEUWVULKAAN BEKLIMMEN EN AL SLEEEND NAAR BENEDEN, HIKEN NAAR UITZICHTPUNTEN, GRAPPIG SHITHEAD, SAIL THE ANDES, MERRY CHRISTMAS, WANDELING NAAR DE SNEEUW, VAN DE SNEEUW NAAR DE HETE ZON EN HAPPY NEW YEAR!!!

Lieve lezers, hoe is jullie kerst geweest? en zijn jullie knallend het nieuwe jaar ingegaan?
Hoe mijn feestdagen waren lezen jullie verderop. Eerst nog even een stukje terug in de tijd...

Ik was dus de grens overgegaan naar Chili en aangekomen in de havenstad Valparaiso. Een stad welke tegen een heuvel aan is gebouwd met vele kleurrijke huisjes en mooi graffity. Gezien ik overal de weg kwijt raakte wilde ik een georganiseerde tour doen, maar ik was te laat....ik was weer verdwaald...haha
Dan maar bikini aantrekken en naar het naastgelegen strandplaatsje Viña del Mar. Zonnebaden!
Ik ga door naar Santiago, de hoofdstad van Chili, waar ik overal kerstliedjes hoor. ´Driving home for Christmas´ whee, jank, jank. Maar ook het liedje ´Let it snow, let it snow, let it snow´. Beetje raar! Het is 30 graden! De mussen vallen van het dak.
Verder wilde ik daar gaan shoppen. Shop till you drop! Ik werd zo dol, dat ik bijna tegen de pas-poppen begon te praten.

Dusss, tijd om verder te gaan. Op naar het zuiden, naar Pucon waar de temperaturen meteen met 10 graden zijn gedaald.
Ik huur een mountainbaik en fiets door de groene heuvels waar her en der een houten huisje staat, via een helderblauwe waterval, langs het grote meer en ik kijk continu uit op de met sneeuw bedekte vulkaan Villarrica welke boven een wolkendek uittorend.
En die...die vraagt erom beklommen te worden. Dusss, dat gaan we doen! Ik ben wel erg benieuwd want mijn laatste hike was 3 maanden geleden. Ai.
We starten op 1200 meter en lopen over de vulkaanrotsen naar 1800 meter waar we de zachte papsneeuw in gaan (welke overigens niet meer goed is om te snowboarden). Al zigzaggend lopen we naar boven. Het gaat perfect. Na een kleine 4 uur komen we aan op de top, 2847 m. Wauw! Aan de ene kant zien we de krater, en aan de andere kant een wijds uitzicht met meren en snowpeaks. Als iedereen bijna bevroren is gaan we terug naar beneden. Maar we gaan niet lopen...neej, we gaan sleeend!!! Met een klein plastic zitje onder onze kont sjeezen we via diverse glijbanen van sneeuw naar beneden. Hiehaa. Hoe harder hoe beter! Het laatste stuk gaan we als een treintje door de papsneeuw tot we compleet stil liggen. Wat een geweldige dag!

Dan neem ik de bus naar Puerto Varas, gelegen in het lake district en dat betekend....heel veel meren! Ook Puerto Varas ligt aan een groot meer met enkele met sneeuw bedekte vulkanen op de achtergrond.
Samen met Lynne en Graham welke ik in het hostel ontmoet doe ik een hike door Parque Nacional Vicente Perez Rosales. Tho, dat is een hele naam. We hiken naar de Mirador, een prachtig uitzichtpunt. We vragen ons af hoe het uitzicht is vanaf de top van de berg, dus we lopen verder. Maar je kent de regel: er is altijd een berg achter een berg. Vanaf die top zien we weer een nieuwe top en daarachter is wéér een nieuwe top. Uiteindelijk zijn we maar omgedraaid en half skieend over het lavagrind naar beneden gegleden.
Savonds had ik veel lol met die twee want we speelde het kaartspelletje shithead met extra drinkregels, zoals niet vloeken, niet wijzen, je mag geen voornamen gebruiken, je moet met je linkerhand drinken enz. Telkens als je de mist ingaat moet je drinken. Hoe later het werd hoe gekker de regels werden, zoals: de shithead moet karaoke zingen, of...de woonkamer inlopen, op 1 been gaan staan en zeggen "i´m insane, please help me.". Ik heb zóó gelachen!

Tijd voor iets speciaals. SAIL THE ANDES! Met een boot vaar ik over de meren tussen de andesbergen en steek de grens over naar Argentinie. Maar ik heb echt pech met het weer: Laaghangende dikke wolken met regen en wind waardoor ik niks zie van de prachtige omgeving. snif.
Maar ja, In Bariloche verwen ik mezelf dan maar met een heerlijke chocomel en wat chocolaatjes, want Bariloche is een Chocolattown. Chocoladewinkel naast chocoladewinkel. mmm.
Naast deze verwennerij is de omgeving van Bariloche ook prachtig. Ik doe dus weer een hike. Met Joe wandel ik naar de diverse uitkijkpunten in Parque Nacional Llao-Llao. Een wandelmaatje is meestal wel leuk....maar deze overdreven en langdraadige amerikaan kon ik halverwege wel wurgen. Wat een irritante vent.... Ach, je kan niet altijd geluk hebben :)
Terug in het hostel is iedereen al druk aan het koken. Het is namelijk kerstavond en we hebben een grote maaltijd met alle hostelgasten. Om 12 uur volgt de toost ´Merry Christmas´ en een kwartier later lig ik (verdrietig) in bed...
Ik wordt op 1e kerstdag al meteen emotioneel wakker. Echt niet leuk. Ik had graag thuis willen zijn. 2 nederlandse meiden nodigen me uit met hun te gaan mountainbaiken en daar maak ik dankbaar gebruik van. We doen de mooie en pittige Circuito Chico. Al luisterend naar het liedje ´You cant always get what you want, but if you try sometime, you´ll see, you get what you need´ fietste ik de berg op en zag het prachtige uitzicht. Tsjah, dat klopt, ik wil liever thuis zijn maar dit hier is ook mooi.
2e kerstdag kennen ze hier niet en alles is meteen weer normaal. Het is een regenachtige dag dus ik besluit de bus te nemen naar El Bolson.
Wat ik ook heb besloten....is om Oud en Nieuw groots te vieren en dus daarvoor naar Buenos Aires te gaan. Het is maar een busrit van 24 uur, stelt niks voor :)

In El Bolson verblijf ik in een geweldig hostel: een hut(je) op de hei. Met 10 andere gasten van het hostel doe ik de hike naar de Refugio van Cerro Piltriquitrón waar we een lunch nuttigen. We besluiten nog een stukje verder de berg op te lopen. De groep spitst zich al snel op. Ik loop bij de eerste 3 en na een uur komen we al bij de sneeuwgrens aan. Door de harde windstoten worden we bijna de berg afgeblazen. We lopen verder door de sneeuw en halen de top op 2260 m. Het is ijskoud, ik heb geen wanten en mijn kapotte broek heeft wel erg veel luchtgaten. haha. Snel weer naar beneden dus. En dat is gaaf. Al skieend op onze schoenen glijden we over het ijs. Geregeld val ik en glij verder op mijn kont. LEUK!

Van de sneeuw neem ik de 24 uur durende busrit naar BA(Buenos Aires). Door de andes, via de wijdse landschappen en naar de zon, 30 graden!
Je raad nooit wie me in BA owachtte op het busstration....DIEGO!!
Hij nodigt me uit in zijn huis en we genieten van een BBQ voor 2 :) Argentijnen kunnen BBQ-en als de beste!
Op oudjaarsdag bel ik weer naar huis waar iedereen gezellig samen is met genoeg oliebollen. He, wat mis ik dat! Weer even snel een traantje wegpinken.
Maar niet getreurt: Ik heb ook oliebollen! Sander (welke ik inmiddels al ruim 8 keer tegen het lijf heb gelopen in Z-Amerika) heeft een grote bak oliebollen gebakken. mmm.

Dan is het tijd voor het nieuwjaarsfeest! Maar....oud en nieuw blijkt hier ook een familiefeest te zijn...had ik dat even mis :s. Met Sander en 2 ierse meiden gaan we naar de wijk Palermo waar iedereen om kwart over 11 nog lekker aan het eten is en er niks op wijst dat het bijna 12 uur is. Om half 12 komt er eindelijk muziek op straat en raken we aan de praat met zo´n 15 mannen van het nederlandse team van Dakar. Wat een gezelligheid meteen! En dat is maar goed ook, want het is al snel 12 uur. Happy newyear!! Proost, Champagne, en vuurwerk (maar héél weinig, alias bijna niks) en we feesten nog enkele uren verder.
En zo is het dus alweer 2010!!
Nieuwjaardagdag begin ik met Pizza en bier en ga naar de start van Dakar Chili, Argentinie om alle teams aan te moedigen.
Dan heb ik nog een geweldige dag met Diego: Picknick in het park en een romantisch etentje.
Maar ja, gezien ik klaar ben om naar huis te gaan (jaja, eindelijk is het zover), maar nog niet klaar ben met mijn reis, neem ik de bus naar het zuiden. Pategonie wacht namelijk op me. Dit gaat nog prachtig worden, maar dan.....back home! :)


WIST JE DAT:
- Ik in Pucon ook een 4 uur durende hike door Parque Nacional Huerquehueheb gedaan? Mooi, maar niet echt bijzonder.
- ze in BA op oudjaarsdag hun agendablaadjes uit de kantoorramen gooien? deze dwarrelen dan naar beneden en bedekken de straten. Grappige gewoonte.
- Ik iedereen een gezond, gelukkig en liefdevol 2010 wil wensen?
- Ik alweer bijna jarig ben? En ik dan leuk gezelschap uit nederland krijg? Marcel komt naar Pategonie en we hebben al enkele geweldige dingen op de planning staan. Leuk he?!

SPREUK VAN DE DAG:
- Achter elke traan die blinkt, schuilt een glimlach van herinnering

TIP:
Voor meer foto´s en videos zie mijn fotoalbum op hyves:
http://carlakaatje13.hyves.nl/