Diep in de jungle in Borneo - Reisverslag uit Kuching, Maleisië van Carla - WaarBenJij.nu Diep in de jungle in Borneo - Reisverslag uit Kuching, Maleisië van Carla - WaarBenJij.nu

Diep in de jungle in Borneo

Door: Carla

Blijf op de hoogte en volg Carla

09 September 2004 | Maleisië, Kuching

Donderdag 9 september 2004:
Vandaag koffers pakken en een aparte tas voor 3 dagen. We gaan dieper Borneo in en verder per boot de jungle in. De koffers blijven achter.
De eerste stop was bij een apenpark waar de apen gewoon in de jungle leven maar wel in de gaten worden gehouden. We zagen meteen al grote apen.
De tweede stop was bij een lokale markt waar de vis zooo vers was dat ze uit de bakjes sprongen. Er was ook een tandarts aanwezig. Met een middeltje werden de mensen op straat/ op de markt plaatselijk verdoofd en werden de rotte tanden, waar al kleine wormpjes in leefde, getrokken. De getrokken tanden lagen gewoon op de grond waar we langsliepen. Ik heb zelf ook nog een verstandskies die eruit moet….. maar dacht, ach ja, laten we dat maar gewoon in Nederland doen.
Daarna reden we verder tot de rivier. Daar werd ’t spannend!
We moesten met 4 personen in een heel smal wankel bootje. Na 3 kwartier kwamen we, gelukkig droog, aan bij de Iban stammen die nog in een traditionele longhous wonen. (zie foto)
‘S avonds werden we door de stammen uitgenodigd. Eerst werd er voor ons gedanst en toen kreeg iedereen een glas rijstenwijn. Het opperhoofd brabbelde wat, zei vervolgens drie keer oeeeeeeeeHaaaa en dan moest je het glas in één keer opdrinken. Als je dat niet deed was je zeer onbeleefd. Nou ja, ik drink wel gewoon hoor, geen probleem.
Later op die avond werden we met een aantal uitgenodigd om bij hun in de kring wat te drinken. We dronken een soort sterke Tequilla. We kletste en zongen soms wat. Ondertussen hadden we veel lol om een zatte maleis. Hij had zoveel gedronken dat ie gewoon omviel. Vervolgens kwam zijn boze vrouw ‘m meenemen maar hij wilde niet echt meewerken.
Toen we net op bed lagen (nou ja, bed is een groot woord, een dun matje) zei onze gezellige en zatte reisleider dat er nog een kampvuur was aan het water. Wij (een groepje van 6) ons dus weer aankleden en wij daar naartoe. De lokale bevolking zat daar rond het kampvuur op een gitaar te spelen en te zingen en soms te dansen. Ze probeerde ons de traditionele dans te leren, maar we bakte er niks van.


Vrijdag 10 september 2004:
Het was pikkedonker, de matjes waren hard, ik hoorde wat gesnurk, maar ik sliep wel.
Nou ja, tot 4 uur dan! want toen begonnen er een stuk of 5 hanen in koor te kraaien, en ze hielden niet op. Om 7 uur er dan maar uit. Na het ontbijt kregen we een kleine blaaspijp-les. Dat is een lange pijp en daar gaat een pijltje in. Als je er dan doorheen blaast, schiet je het pijltje weg! Simpel!
Voordat we de stammen gingen verlaten hadden we nog een wandeltocht door het regenwoud. En een regenwoud is pas een regenwoud als het even flink hard regent.
En je raad het al….het ging HARD regenen!
Na de wandeltocht gingen we weer met het wankelige bootje terug. En…..het regende nog steeds. Vervolgens een half uur in de airco-bus, 3 kwartier wachten op de boot waarbij iedereen stond te blauwbekken, of gewoon staand stond te slapen (hé Dennis?!) en dan een boottrip welke ons naar ons hotel bracht. Om bij het hotel te komen eerst nog 100 traptreden omhoog. En je raad het al…..het regende nog steeds. Brrrr, koud, dus eerst effe opwarmen onder een warme douche. De rest van de middag hadden we vrij. Maar ja, regen, regen, regen. Toch maar gewoon het zwembad in. Toch wel fris hoor!

Aan het eind van de dag ging ik met John en Ronald de ‘Nature Trail Walk’ lopen. Onderweg moesten we over een lange gammele brug heen van 60 meter lang en 20 meter hoog. Ieee!! Na de brug nog een houten torentje in waarvan het uitzicht geweldig was. (zie foto)
Het was een mooie wandeling, maar kreeg er wel gratis een stuk of 5 muggenbulten bij. En ik kan je vertellen……het zijn geen kleine bultjes! Ik had er een op mijn arm en die was wel 1,5 cm hoog en liep van mijn elleboog tot de helft van mijn arm. Echt geen gezicht!!


Zaterdag 11 september 2004:
Om 7 uur werden we alweer gewekt: This is your wake-up-call, madam.
Jaa, het is telkens vroeg!
We gaan vandaag weer naar Kuching, waar we onze koffers ophalen en vervolgens naar Kuala Lumpur vliegen. Onderweg zoals gewoonlijk weer veel gegeten met de lunch. Voor 15 Ringits (ca €3,5) hadden we drinken, soep, rijst, groente, kip en garnalen. Erg lekker maar ik denk dat ik over enkele weken geen rijst meer kan zien.
‘S avonds kwamen we aan bij ons hotel in de wereldstad Kuala Lumpur.

Volgende keer in deel3:
Shop till you drop en lekker stappen in Kuala Lumpur!! Een excursie naar Malacca, maar ook het poepverhaal en dan verklap ik jullie waar de elfjes wonen.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Maleisië, Kuching

Carla

Spreuk van de dag: Droom niet je leven, maar leef je dromen. PLUK DE DAG!

Actief sinds 21 Dec. 2006
Verslag gelezen: 200
Totaal aantal bezoekers 133196

Voorgaande reizen:

14 Januari 2009 - 01 Januari 2014

Carla op Avontuur

Landen bezocht: