MIJN LEVEN OP Z’N KOP
Blijf op de hoogte en volg Carla
21 September 2014 | Canada, Nanaimo
THE SUMMER CONTINUES, COUNTRY MUSIC FESTIVAL, KANO-KAMPEER WEEKEND, HUNGRY BEAR, GROTE KEUS, UPSIDE DOWN, TROTS, DATEN, DE ALLES VERANDERENDE VRAAG, MONDJE DICHT, TOT VOLGENDE WEEK IN NL!
Jason zit nog op de boot en mijn summer of ‘Yes’ continues! De zon schijnt en de temperaturen zijn heerlijk dus tsjah we gaan nog maar een keer tuben over de rivier, ook proberen we het paddel boarden uit (je weet wel, staand op een te grote surfplank met een lange paddle in de hand. Het ziet er duf uit maar is eigenlijk erg leuk). And let’s slay some fish with my partner in crima Koba. Daar gaan we dan met onze kano genaamd “Yacht” en tube genaamd “reddingsboot ”. Geen vis?! Ow well, let’s paddle to the floating pub for fries and beer. Hihi.
En de zomer topper: samen met Koba, Ryan en Chris naar Sunfest country Music festival in Duncan. Één minpuntje: als we daar aankomen blijkt het uitverkocht te zijn. Aiaiai. We sneaken het festival-kampeerterein op en zien Ryan’s vrienden welke een geweldige setup hadden gemaakt. Naast hun camper hadden ze een metalen zwembad opgezet met voldoende waterpistooltjes. Die combinatie samen met wat biertjes betekend een lachwekkende middag. Met wat geluk weet ik ook nog entreebandjes te regelen en staan we savonds te springen op een country band.
Ineens is Jason voor een weekend thuis en besluiten we een kano-kampeer trip te doen op Kennedy lake. Swimming, floating, fishing, playing and.......beach hopping: voor meer privacy, omdat de otters te veel herrie maken snachts, of om uit de weg te gaan van Mr. Hongerige Beer. Wow, zitten we daar gezellig bij ons kampvuurtje ‘n wijntje te drinken en eten te maken staat ie ineens achter ons op maar 15 m afstand !! Wij meteen herrie maken, maar meneer Beer was niet onder de indruk. Uiteindelijk liep ie toch weg maar besloten wij toch ook maar een ander plekkie te zoeken voor de nacht.
Bij het lezen van al dit moois begrijpen jullie de titel vast niet….Mijn leven op z’n kop.
Maar toen Jason eind augustus voor een paar dagen thuis kwam was het weer mis en werden mijn gevoelend wederom gekwetst en besloot ik de relatie te verbreken.
Tot mijn verbazing voelde Jason meteen dat het menens was, dat hij een eikel is geweest en het verpest heeft. Diezelfde dag hebben we nog veel gepraat, maar ik bleef bij mijn beslissing; ik ga.
De volgende dag vertrok Jason weer om te gaan vissen en ben ik begonnen met dozen inpakken.
Velen malen heeft hij me gesmeekt om te stoppen met pakken en te blijven. Hij wil er álles aan doen. Het deed me zeer hem zóó verdrietig en gebroken te zien. Maar toch ben ik gegaan.
Toen was het de vraag; waar ga ik heen? Bij zijn familie en vrienden ben ik altijd welkom, maar daar wil ik niet heen. Dus ik ben eerst naar de buurvrouw verhuist vanaf waar ik verder ben gaan zoeken. En het antwoord was Dennis in Nanaimo waar ik de volgende dag naar toe ben verhuisd.
Dennis is een nederlandse man (45) welke ik heb ontmoet via het andere nederlandse gezin.
Hij verwelkomde me met open armen en is super behulpzaam.
Ik was een emotioneel vrak; kon niet slapen, niet eten, en druk met alles regelen (pakken, verhuizen, nogmaals verhuizen, uitpakken, huilen. En waar moeten mijn schattige gansjes heen?).
Ik had lieve mensen om me heen welke voor me klaar stonden, maar ik had voornamelijk even behoefte aan rust om alles op n rijtje te zetten.
Jason had zijn ogen geopend, zag alles helder en vecht me terug te krijgen. Ik ren zeker niet naar hem terug maar heb m gezegd het boek nog niet compleet te sluiten en open sta voor contact en dan wel te zien of onze relatie een nieuwe start krijgt. Wat er ook gebeurd, weg gaan was de juiste beslissing!
Ik heb mijn leven op z'n kop gezet, maar ik ben trots op mezelf!
Een week na onze brake up was Jason in Port Hardly van de boot gesprongen en was naar huis gelift om het weekend mij op date te kunnen nemen. De week die volgde hebben we veel gedate en gepraat; bloemen werden dagelijks op mijn werk bezorgd, uit eten, mini-golf, strandwandeling, mud-pack bij de rivier, quad biken, jagen, filmpje, en op 13 September op ons 3 jarig Anniversary bovenop Mt. Attowsmith heeft hij me gevraagd of ik weer zijn vriendin wil zijn.
Mijn antwoord was ‘Ja’ maar we doen het nog wel rustig aan, wat betekend dat we nog niet gaan samenwonen. Het voelt goed nu!
En nu het laatste nieuws, en niet geheel onbelangrijk. Ik kom weer naar NL voor 3 weken vakantie!!
Volgende week zaterdag 27 september kom ik aan. Ik heb er ontzettend veel zin in!!!
WIST JE DAT:
- Ik heb besloten de provincie niet in te lichten over de halvering van mijn werkuren? Mondje dicht!
- Ik op zoek ben naar een part time baan voor erbij (illegaal)? Mondje dicht!
- De hike naar de top van Mt. Arrowsmith een pittige en super steile hike was met over 1000 m hoogteverschil? Maar de prachtige uitzichten en de fijne vraag het de moeite waard maakte?
- Gezien ik dus niet meer in Qualicum woon en Jason vaak weg is, moesten we een nieuw huis (tuin) voor de ganzen zoeken. Het was zwaar gedag tegen mijn lieve schattige poepedoosjes te zeggen!!
SPREUK VAN DE DAG:
- Knowing when to walk away is wisdom, Being able to is courage –
- What’s Meant To Be Will Always Find Its Way -
Jason zit nog op de boot en mijn summer of ‘Yes’ continues! De zon schijnt en de temperaturen zijn heerlijk dus tsjah we gaan nog maar een keer tuben over de rivier, ook proberen we het paddel boarden uit (je weet wel, staand op een te grote surfplank met een lange paddle in de hand. Het ziet er duf uit maar is eigenlijk erg leuk). And let’s slay some fish with my partner in crima Koba. Daar gaan we dan met onze kano genaamd “Yacht” en tube genaamd “reddingsboot ”. Geen vis?! Ow well, let’s paddle to the floating pub for fries and beer. Hihi.
En de zomer topper: samen met Koba, Ryan en Chris naar Sunfest country Music festival in Duncan. Één minpuntje: als we daar aankomen blijkt het uitverkocht te zijn. Aiaiai. We sneaken het festival-kampeerterein op en zien Ryan’s vrienden welke een geweldige setup hadden gemaakt. Naast hun camper hadden ze een metalen zwembad opgezet met voldoende waterpistooltjes. Die combinatie samen met wat biertjes betekend een lachwekkende middag. Met wat geluk weet ik ook nog entreebandjes te regelen en staan we savonds te springen op een country band.
Ineens is Jason voor een weekend thuis en besluiten we een kano-kampeer trip te doen op Kennedy lake. Swimming, floating, fishing, playing and.......beach hopping: voor meer privacy, omdat de otters te veel herrie maken snachts, of om uit de weg te gaan van Mr. Hongerige Beer. Wow, zitten we daar gezellig bij ons kampvuurtje ‘n wijntje te drinken en eten te maken staat ie ineens achter ons op maar 15 m afstand !! Wij meteen herrie maken, maar meneer Beer was niet onder de indruk. Uiteindelijk liep ie toch weg maar besloten wij toch ook maar een ander plekkie te zoeken voor de nacht.
Bij het lezen van al dit moois begrijpen jullie de titel vast niet….Mijn leven op z’n kop.
Maar toen Jason eind augustus voor een paar dagen thuis kwam was het weer mis en werden mijn gevoelend wederom gekwetst en besloot ik de relatie te verbreken.
Tot mijn verbazing voelde Jason meteen dat het menens was, dat hij een eikel is geweest en het verpest heeft. Diezelfde dag hebben we nog veel gepraat, maar ik bleef bij mijn beslissing; ik ga.
De volgende dag vertrok Jason weer om te gaan vissen en ben ik begonnen met dozen inpakken.
Velen malen heeft hij me gesmeekt om te stoppen met pakken en te blijven. Hij wil er álles aan doen. Het deed me zeer hem zóó verdrietig en gebroken te zien. Maar toch ben ik gegaan.
Toen was het de vraag; waar ga ik heen? Bij zijn familie en vrienden ben ik altijd welkom, maar daar wil ik niet heen. Dus ik ben eerst naar de buurvrouw verhuist vanaf waar ik verder ben gaan zoeken. En het antwoord was Dennis in Nanaimo waar ik de volgende dag naar toe ben verhuisd.
Dennis is een nederlandse man (45) welke ik heb ontmoet via het andere nederlandse gezin.
Hij verwelkomde me met open armen en is super behulpzaam.
Ik was een emotioneel vrak; kon niet slapen, niet eten, en druk met alles regelen (pakken, verhuizen, nogmaals verhuizen, uitpakken, huilen. En waar moeten mijn schattige gansjes heen?).
Ik had lieve mensen om me heen welke voor me klaar stonden, maar ik had voornamelijk even behoefte aan rust om alles op n rijtje te zetten.
Jason had zijn ogen geopend, zag alles helder en vecht me terug te krijgen. Ik ren zeker niet naar hem terug maar heb m gezegd het boek nog niet compleet te sluiten en open sta voor contact en dan wel te zien of onze relatie een nieuwe start krijgt. Wat er ook gebeurd, weg gaan was de juiste beslissing!
Ik heb mijn leven op z'n kop gezet, maar ik ben trots op mezelf!
Een week na onze brake up was Jason in Port Hardly van de boot gesprongen en was naar huis gelift om het weekend mij op date te kunnen nemen. De week die volgde hebben we veel gedate en gepraat; bloemen werden dagelijks op mijn werk bezorgd, uit eten, mini-golf, strandwandeling, mud-pack bij de rivier, quad biken, jagen, filmpje, en op 13 September op ons 3 jarig Anniversary bovenop Mt. Attowsmith heeft hij me gevraagd of ik weer zijn vriendin wil zijn.
Mijn antwoord was ‘Ja’ maar we doen het nog wel rustig aan, wat betekend dat we nog niet gaan samenwonen. Het voelt goed nu!
En nu het laatste nieuws, en niet geheel onbelangrijk. Ik kom weer naar NL voor 3 weken vakantie!!
Volgende week zaterdag 27 september kom ik aan. Ik heb er ontzettend veel zin in!!!
WIST JE DAT:
- Ik heb besloten de provincie niet in te lichten over de halvering van mijn werkuren? Mondje dicht!
- Ik op zoek ben naar een part time baan voor erbij (illegaal)? Mondje dicht!
- De hike naar de top van Mt. Arrowsmith een pittige en super steile hike was met over 1000 m hoogteverschil? Maar de prachtige uitzichten en de fijne vraag het de moeite waard maakte?
- Gezien ik dus niet meer in Qualicum woon en Jason vaak weg is, moesten we een nieuw huis (tuin) voor de ganzen zoeken. Het was zwaar gedag tegen mijn lieve schattige poepedoosjes te zeggen!!
SPREUK VAN DE DAG:
- Knowing when to walk away is wisdom, Being able to is courage –
- What’s Meant To Be Will Always Find Its Way -
-
21 September 2014 - 21:08
Hans En Joke Van Der Sanden:
Wat fijn dat je weer naar Nederland komt en misschien gaat Jason jou nog wel missen!!! De wonderen zijn de wereld nog niet uit. Alvast een goede reis. Knuffel uit Boxtel.
-
21 September 2014 - 21:19
Sandra Senders:
Ha meissie!! Sterkte met alle beslissingen. Hopelijk hebben we een keer contact in de periode dat je in nl bent!!! Liefs -
21 September 2014 - 21:32
Jacqueline De Jong:
hey meis, een moedige beslissing en eentje die wat (iemand) in beweging heeft gezet!
Keep the faith en doe het rustig aan en geef het de tijd die je nodig hebt.
Hoop dat het allemaal goed komt.. Heeeel veel plezier in NL !! dikke knuf jacq. -
21 September 2014 - 21:41
Ons Pap En Ons Mam:
Hee Kaatje,
En jij had de moed om bij hem weg te gaan, heel goed !!!
Al was het alleen maar om hem even de ogen te openen.
Gelukkig is "ja" zeggen je deze zomer goed afgegaan en heb je kunnen genieten van leuke dingen.
En natuurlijk......kunnen wij niet wachten tot zaterdag. Dat wordt weer gezellig knuffelen !!! -
21 September 2014 - 21:51
Ingrid:
Ha zusje,
Ja, ja, wat een strubbelingen weer allemaal, maar een knappe beslissing.
Ben erg trots op je.
Geniet nog even een weekje in Canada en dan ontvangen we je met open armen weer in Nederland.
Liefs en een dikke kus en knuffel van ons. XXX -
21 September 2014 - 21:57
Rei Ier:
Van de week was er een referendum in Schotland, moesten alleen verder of blijven in het verbond.
Het meest wijze wat ik iemand daar hoorde zeggen: het is makkelijker om uit elkaar te gaan dan weer tot elkaar te komen.......................
Hoop voor jouw dezelfde wijsheid.........................
maar wees welkom in Nederland als je klm huisje 94 en 95 voor mij kan ritselen graag................. -
21 September 2014 - 22:49
Tante Ria En Ome Henk:
Carla goed gedaan om te vertrekken want nou gebeurt er iets.
Maar gelukkig nog tijd gevonden voor leuke dingen.
Wat is de natuur toch mooi als we je fotos bekijken,maar kom in Vught maar van de mooie herfstkleuren genieten.We zien je snel.Liefs van ons -
22 September 2014 - 05:34
Pim Van Drunen:
Ha die Carla,
We zijn op dit moment in qualicumbeach, heerlijk met een RV aan het genieten van een vakantie van drie weken in canada. Na een week je of twee op het vaste land leek het ons aardig om ook het eiland van vancouver te verkennen. Dat gaan we vooral morgen, dinsdag en woensdag doen.
Helaas zit onze reis er vrijdagmiddag weer op om dan naar Nederland te vliegen en er rond het middag uur van zaterdag te landen.... Zitten wij nu in het zelfde vliegtuig, wij reizen airtransat, jij ook? Of vlieg je decadent met KLM of air canada.
-
22 September 2014 - 07:55
Christel:
Hoi lieve dappere Carla,
Wat ben ik trots op jou !! we hebben al een beetje contact hierover gehad en je hebt je hart gevolgd: altijd de goeie keuze dus.... Dat blijkt nu wel weer !! Hoe gaat je hebt kunnen overzien in al je verdriet !! super knap !! Kanjer. Dikke kus Christel -
22 September 2014 - 09:29
Niki:
Hi Carla, een moedige beslissing!
Nu fijn weer even naar ons kikkerlandje naar lieve familie en vrienden. Ga er heel veel van genieten!!! En daarna... zie je wel weer! Je weet iig dat hij er nu voor wilt vechten! Liefs!! -
22 September 2014 - 11:39
Örjan:
Hey Lala,
Voor het nemen van zo'n besluit is moed nodig, dat heb je getoond, en gelukkig zie je meteen dat het effect heeft. Veel succes en wellicht zien we je hier nog!
En omdat je zo van de spreuken bent;
"The hardest thing to learn in life is which bridge to cross and which to burn."
-
22 September 2014 - 13:20
Renatr:
Lieve Carla,
RESPECT! je hebt moed nodig om een keuze te maken. Maar je hebt ook moed nodig om de deur op een kier te laten staan. Misschien zijn jullie in een lat- relatie beter af.
Laat jezelf maar lekker door Jason versieren ;-)
X Renate
PS ik hoop je te zien als je in Nederland bent -
22 September 2014 - 19:47
Amber:
Ik ben aan het aftellen!! Tot snel!
-
22 Oktober 2014 - 08:12
Miss Vi:
omg girl wat een heftige post heb je geschreven!!! wat een gebeurtenissen. ja ik kan me voorstellen dat het even een hectische tijd is voor je. goed dat jullie voor elkaar (blijven) kiezen. en jason, man up and take good care of this beautiful woman! this one you cannot let go!!!
hihi. even een streng woordje voor jouw vissersman :-)
lieverd, ik hoop dat je een super tijd hebt gehad in nl (ben je al weer terug). ik hier nog 454 mijl te gaan! almost done! almost a pct thru-hiker!!!! hell yeah!
liefs denk aan je. xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
