Dobberen op de Ganges
Door: Carla
Blijf op de hoogte en volg Carla
09 Februari 2008 | India, Delhi
WELKOM IN INDIA, DOBBEREN OP DE GANGES RIVIER, VERDWALEN IN DE STEEGJES VAN VARANASI, MEER LIJKVERBRANDINGEN EN DE PRACHTIGE TAJ MAHAL.
We kwamen India binnen in Gorakpur waar we een nachttrein naar Varanasi regelde. Het treinstation was bomvol met zittende, hangende en slapende mensen, en zelfs enkele koeien...
In de trein was het druk en luidruchtig. Mega plakkerige en vieze bedjes en geen lakens. Balen, heb net mijn slaapzak met de post naar NL gestuurd....
Enkele veiligheidvoorschriten voor de trein: tassen met een slot aan de bedden vastbinden, handtas onder je hoofd, en schoenen aan de voeten. Er wordt namelijk vanalles gestolen en er zijn voldoende verhalen van mensen welke de trein op blote voeten hebben moet verlaten. Ook geen eten en drinken van vreemde aannemen: ze stoppen er slaapmiddel in waardoor ze je makkelijk kunnen beroven...
Onze nacht verliep goed, maar KOUD. Om half 5 in de ochtend schoot Ed wakker. Help, we zijn al in Varanasi (de wekker niet gehoord) snel de trein uit. Ed, misschien is het makkelijk als je ook je backpack meeneemt?! Tsjah, het is nog vroeg. Dan staan we buiten. Voor de zekerheid even navragen of het het goede station is. Nee? Whoeps, snel de trein weer in. 10 minuten later waren we dan echt (en wakker) in Varanasi.
Na enkele thee kwam de ochtendlicht en hadden we een geusthouse gevonden (de zoektocht in de nacht was geen succes, en ook niet zo veilig). Oke, tijd voor een ontbijt bij de German Bakery. Maar het probleem was om deze te vinden. We liepen rondjes en rondjes door de kleine steegjes. Lachen man, echt een doolhof van smalle steegjes met winkeltjes, voldoende mensen en koeien. Erg oppassen geblazen voor de vele koeienvlaaien op straat. Ook ons hotel leek verplaatst te zijn. Uiteindelijk na 2 uur ronddwalen gaven we de zoektocht op en pofte we uitgehongerd in een ander restaurant neer. Grappig!
Echt geweldig in Varanasi is het leven langs de Ganges rivier met de vele Ghats (plateau's) waar de dagelijkse spirituele bezigheden plaatsvinden: het nemen van een spiritueel bad, het wassen van de kleren (of hun geit...). Daarnaast zie je veel bloemenverkoopsters, masseurs, kappers, kinderen welke cricket spelen of vliegeren. Mensen, koeien en geiten welke rondhangen of een dutje doen.
Voldoende bootmannetjes welke een boottrip aanbieden, wat we maar liefst 3 x hebben gedaan: zonsopkomst, zonsondergang en lunchtijd. Lekker dobbbbbberen :-)
Je voornaam lijkt hier wel continu te veranderen. Van Boat (Hello? Boat?) naar Pen, Chocolat, Chai (=thee), rickshaw of skarve. enz.
Dagelijks komen hier ongeveer 60.000 mensen een heilig bad nemen in de rivier. En de rivier is zwaar vervuild: 1,5 miljoen bacterien per 100 ml water terwijl het minder dan 500 moet zijn voor een veilig bad!! En daar wassen mensen zich in, poetsen hun tanden en drinken zelfs het water? bah.
Maar nog erger was om te zien dat 10 meter naast de crematieplaats mensen baden en wassen.
Oke, dan nu iets over deze crematieplaatsen. Deze zijn nog heftiger, groter en ongeorganiseerder dan in Nepal. Het is 24 uur per dag druk op deze heilige plek. Zwangere vrouwen en kinderen worden echter niet gecremeerd. Zij worden net als families welke geen geld voor brandhout hebben aan de andere zijde van de rivier in het water gegooid. Veemd toch?! je zal maar een lijk in het water zien dobberen. En als honden ze ergens aantreffen is dat een lekkere maaltijd voor hun...
En dan....dan splitste de wegen van Ed en mij, voor enkele dagen. Ik ging met de nachttrein naar Agra (600 km kadeng kadeng). Gezien Ed daar al ooit was geweest ging hij direct naar Delhi waar ik hem dan later weer zou ontmoeten. Raar, ineens weer op eigen benen staan, maar ook wel fijn.
In Agra heb ik me rond laten rijden door Khaleel in zijn autoriksha. Geweldig! langs alle bezienswaardigheden met als klapper op de vuurpijl het meest extravagante monument wat er ooit uit liefde is gebouwd: de Taj Mahal. A teardrop on the face of eternity. Gebouwd door keizer Shah Johan als herdenking aan zijn 2e vrouw welke tijdens de bevalling van hun 14e kind overleed in 1631. Datzelfde jaar startte hij dit bouwwerk wat geheel uit marmer is gebouwd met marmer inlegwerk en ruim 20 jaar later pas gereed was.
Prachtig! Yes, en dat heb ik mogen zien terwijl jullie allemaal van een canavalskater aan het herstellen waren ;-)
Wat ook super tof was, was dat Khaleel me meenam naar zijn familie voor een kopje thee. Hij woont in een klein huisje in een arme buurt met smalle zandpaden en een waterput. Vele schoolkindjes kwamen langs om me aan te staren, te lachen en mijn hand vele malen te schudden.
Na alles gezien te hebben met de trein naar Delhi om weer samen met Ed verder te gaan.
WIST JE DAT:
- Er bijna alleen maar mannen op de straten te zien zijn? Waar zijn alle vrouwen gebleven?
- Rikshas soms haaien zijn? als je niet oplet vallen ze je aan...
- Er geen vrouwen te zien zijn op de crematieplaatsen?
- Khaleel 23 was en zijn vrouw 14 (!!) jaar toen ze touwden? en de echtgenoot door de familie wordt uitgekozen?
- ik hier veel leugentjes vertel? zeggen dat ik student ben zodat ze de prijzen niet direct verdubbelen. en als we het beu zijn met de vraag waar we vandaan komen, zeggen we Oekraine. Gezien ze niet weten waar het ligt raken ze in de war en lopen ze weg ;-)
- ik volgend jaar Carnaval dubbel vier?!
We kwamen India binnen in Gorakpur waar we een nachttrein naar Varanasi regelde. Het treinstation was bomvol met zittende, hangende en slapende mensen, en zelfs enkele koeien...
In de trein was het druk en luidruchtig. Mega plakkerige en vieze bedjes en geen lakens. Balen, heb net mijn slaapzak met de post naar NL gestuurd....
Enkele veiligheidvoorschriten voor de trein: tassen met een slot aan de bedden vastbinden, handtas onder je hoofd, en schoenen aan de voeten. Er wordt namelijk vanalles gestolen en er zijn voldoende verhalen van mensen welke de trein op blote voeten hebben moet verlaten. Ook geen eten en drinken van vreemde aannemen: ze stoppen er slaapmiddel in waardoor ze je makkelijk kunnen beroven...
Onze nacht verliep goed, maar KOUD. Om half 5 in de ochtend schoot Ed wakker. Help, we zijn al in Varanasi (de wekker niet gehoord) snel de trein uit. Ed, misschien is het makkelijk als je ook je backpack meeneemt?! Tsjah, het is nog vroeg. Dan staan we buiten. Voor de zekerheid even navragen of het het goede station is. Nee? Whoeps, snel de trein weer in. 10 minuten later waren we dan echt (en wakker) in Varanasi.
Na enkele thee kwam de ochtendlicht en hadden we een geusthouse gevonden (de zoektocht in de nacht was geen succes, en ook niet zo veilig). Oke, tijd voor een ontbijt bij de German Bakery. Maar het probleem was om deze te vinden. We liepen rondjes en rondjes door de kleine steegjes. Lachen man, echt een doolhof van smalle steegjes met winkeltjes, voldoende mensen en koeien. Erg oppassen geblazen voor de vele koeienvlaaien op straat. Ook ons hotel leek verplaatst te zijn. Uiteindelijk na 2 uur ronddwalen gaven we de zoektocht op en pofte we uitgehongerd in een ander restaurant neer. Grappig!
Echt geweldig in Varanasi is het leven langs de Ganges rivier met de vele Ghats (plateau's) waar de dagelijkse spirituele bezigheden plaatsvinden: het nemen van een spiritueel bad, het wassen van de kleren (of hun geit...). Daarnaast zie je veel bloemenverkoopsters, masseurs, kappers, kinderen welke cricket spelen of vliegeren. Mensen, koeien en geiten welke rondhangen of een dutje doen.
Voldoende bootmannetjes welke een boottrip aanbieden, wat we maar liefst 3 x hebben gedaan: zonsopkomst, zonsondergang en lunchtijd. Lekker dobbbbbberen :-)
Je voornaam lijkt hier wel continu te veranderen. Van Boat (Hello? Boat?) naar Pen, Chocolat, Chai (=thee), rickshaw of skarve. enz.
Dagelijks komen hier ongeveer 60.000 mensen een heilig bad nemen in de rivier. En de rivier is zwaar vervuild: 1,5 miljoen bacterien per 100 ml water terwijl het minder dan 500 moet zijn voor een veilig bad!! En daar wassen mensen zich in, poetsen hun tanden en drinken zelfs het water? bah.
Maar nog erger was om te zien dat 10 meter naast de crematieplaats mensen baden en wassen.
Oke, dan nu iets over deze crematieplaatsen. Deze zijn nog heftiger, groter en ongeorganiseerder dan in Nepal. Het is 24 uur per dag druk op deze heilige plek. Zwangere vrouwen en kinderen worden echter niet gecremeerd. Zij worden net als families welke geen geld voor brandhout hebben aan de andere zijde van de rivier in het water gegooid. Veemd toch?! je zal maar een lijk in het water zien dobberen. En als honden ze ergens aantreffen is dat een lekkere maaltijd voor hun...
En dan....dan splitste de wegen van Ed en mij, voor enkele dagen. Ik ging met de nachttrein naar Agra (600 km kadeng kadeng). Gezien Ed daar al ooit was geweest ging hij direct naar Delhi waar ik hem dan later weer zou ontmoeten. Raar, ineens weer op eigen benen staan, maar ook wel fijn.
In Agra heb ik me rond laten rijden door Khaleel in zijn autoriksha. Geweldig! langs alle bezienswaardigheden met als klapper op de vuurpijl het meest extravagante monument wat er ooit uit liefde is gebouwd: de Taj Mahal. A teardrop on the face of eternity. Gebouwd door keizer Shah Johan als herdenking aan zijn 2e vrouw welke tijdens de bevalling van hun 14e kind overleed in 1631. Datzelfde jaar startte hij dit bouwwerk wat geheel uit marmer is gebouwd met marmer inlegwerk en ruim 20 jaar later pas gereed was.
Prachtig! Yes, en dat heb ik mogen zien terwijl jullie allemaal van een canavalskater aan het herstellen waren ;-)
Wat ook super tof was, was dat Khaleel me meenam naar zijn familie voor een kopje thee. Hij woont in een klein huisje in een arme buurt met smalle zandpaden en een waterput. Vele schoolkindjes kwamen langs om me aan te staren, te lachen en mijn hand vele malen te schudden.
Na alles gezien te hebben met de trein naar Delhi om weer samen met Ed verder te gaan.
WIST JE DAT:
- Er bijna alleen maar mannen op de straten te zien zijn? Waar zijn alle vrouwen gebleven?
- Rikshas soms haaien zijn? als je niet oplet vallen ze je aan...
- Er geen vrouwen te zien zijn op de crematieplaatsen?
- Khaleel 23 was en zijn vrouw 14 (!!) jaar toen ze touwden? en de echtgenoot door de familie wordt uitgekozen?
- ik hier veel leugentjes vertel? zeggen dat ik student ben zodat ze de prijzen niet direct verdubbelen. en als we het beu zijn met de vraag waar we vandaan komen, zeggen we Oekraine. Gezien ze niet weten waar het ligt raken ze in de war en lopen ze weg ;-)
- ik volgend jaar Carnaval dubbel vier?!
-
09 Februari 2008 - 06:36
Gijs Jagers:
hey hey carla,
Dat is weer een mooi verhaal.....
Wat bizar dat de mensen daar liggen te baden naast een plaats waar ze hun doden verbranden.....
Geniet nog maar lekker:)
xxxgijs
P.S. CARNAVAL was echt SUPER............... -
09 Februari 2008 - 08:49
Jeroen, Ingrid, Teun:
Ha zusje,
Weer een hele belevenis daar in India. Leuk joh.
Hier gaat alles goed. Teun zegt al Carla als hij jouw auto ziet staan. Op de foto weet hij het niet. Je ziet er goed uit hoor !
Geniet ervan en tot het volgende verhaal.
Liefs Jeroen, Ingrid, Teun en Junior. -
09 Februari 2008 - 09:58
Peter En Yvonne:
Hee Kaatje,
wat een heerlijk verhaal weer!! Je hebt zeker geen bad genomen in dat vieze water!? Anders was je gelijk ziek geworden!! Wij NL-ers zijn daar niet voor gemaakt!! Geniet nog volop!! Enne...je ziet er idd erg goed uit!!
Hele dikke knuffel en kus -
09 Februari 2008 - 11:46
Christel:
Ha die Carla,
Weer een mooi verhaal. Wat vies dat water zeg!! Ik pak straks gewoon een lekker warme douche thuis !!!!!
groeten uit Erp
Je nichtje Christel -
09 Februari 2008 - 15:17
Danekam:
Hey Carlalalaa!
Het Carnavalluh was weer super gezellig en je hebt het weer helemaal gemist, weer verliefd op iedereen en zatter dan de rest! Gemeen he, ha ha! Hoop dat je bij de ganges geen dorst had en die Taj Mahal lijkt me ook echt super vet. Ook nog even gaan chillen in Goa he, schijnt helemaal top te zijn. Een hele goede reis nog en tot....weer!
X Daan -
09 Februari 2008 - 15:21
Willemien:
Ha Carla
Wat een ongelooflijk prachtige verhalen weet je te vertellen. Ik geniet er elke keer weer van. Geniet jij ook nog lekker van de vrijheid en het avontuur. Heel veel groetjes x
Willemien -
09 Februari 2008 - 17:08
Ons Pap En Ons Mam:
Weer een mooi verhaal Kaatje en een tip: blijf uit de buurt van dat water voordat je weer aan de.....raakt!! Wassen doe je maar ergens anders hoor!!! Ook je kleren!!! Dan nu weer herenigd met Ed verder door India!! Dikke knuffel van ons en vele XXXXXXX -
10 Februari 2008 - 09:22
Sandra C:
Ha Caatje,
Klinkt weer goed hoor! Maar het beste nieuws van jou kwam deze week per sms, ik vond het super! Lief dat je aan mij dacht in dat verre India! Geniet maar weer lekker verder daarzo en ik begin alvast met aftellen tot je thuiskomst...
X Sandra -
10 Februari 2008 - 10:37
Renate:
Ha Carla, Volgens mij krijg je een flinke cultuurshock als je daarheen gaat, maar ook als je weer terugkomt. Je kan hier redelijk veilig met het openbaarvervoer, er zit wel een kans in dat er iemand op je tenen gaat staan, dat wel. En in de ijzeren man kan je prima zwemmen ,maar geen water uit drinken hoor. En als je bij terugkomst je kleren wil wassen, mag je ze bij ons wel in de wasmachine komen doen. Tot zover de voorbereiding op je terugkomst. Voor nu.....nog veel plezier daar.
Liefs van Renate ( en de rest) -
10 Februari 2008 - 10:52
Angela:
Echt fantastische verhalen iedere keer weer. Geniet ervan en nog heel veel plezier. Gr. Angela -
10 Februari 2008 - 17:13
Jacqueline De Jong:
ENJOY India > so we can enjoy it with you by your great story and beautiful pictures! x -
10 Februari 2008 - 17:29
Ger -Wilhelmien :
hoi Carla.
Dat die mensen dat kunnen overleven,met al die vieze gewoontes.
Verder veel plezier daar samen met Ed .
Wij zien weer uit naar je volgende bericht .
groetjes Ger en Wilhelmien -
10 Februari 2008 - 17:47
Tante Ria Ome Henk:
na het lezen van jou mail heb ik de uitvaart verzekering opgezegd, nergens voor nodig.we hebben nog hout genoeg.leuk die verhalen van jou,veel plezier en tot het volgende bericht.groetjes uit vught -
11 Februari 2008 - 06:58
Örjan:
Ha Lala,
Best heftig om te zien inderdaad! Mooi om de week te starten met "de avonturen van Lala". Groeten, ennuh...........je weet 't hé. -
11 Februari 2008 - 07:57
Bert:
Ha Carlalala!
Heerlijk om de dag te beginnen met jouw verhalen. Misschien kun je dat smerige water gebruiken als gel voor een kuifje ;-) hahaha!
Blijf nog maar flink genieten, want voor je het weet ben je alweer terug... op een nieuwe plek!!!
Liefs,
Bert -
11 Februari 2008 - 14:00
Barbara:
Hai Carla,
Grappig om te weten dat:
De opa van Jeroen (mijn vriend) heeft vroeger bij Philips gewerkt. Hij heeft toen het hele verlichtingsplan van de Taj Mahal ontworpen.
Veel plezier nog!
Groetjes,
Bar
-
11 Februari 2008 - 18:54
Nicole:
Dat kan je je inderdaad niet voorstellen, dat de mensen daar nog in baden en zo. Ongelofelijk...
Raar om weer even helemaal alleen te zijn, maar ik kan me voorstellen dat het ook even lekker is. Met de nadruk op even... Straks weer samen in Delhi.
Blijf genieten!
x Nicole
PS hebben ze ook truien voor onze schapen? -
12 Februari 2008 - 21:14
DdK:
Hey Bikkel,
Ziet dat het helemaal goed daar gaat met jou. We zullen thuis nog wel een keer de thaj mahal foto's met elkaar vergelijken om de verschillen te zoeken. Misschien staan er wel dezelfde Indiers op!
Have fun en neem maar een lekkere hete Curry van mij. Vooral de gele is aan te bevelen. Als je dan ik een bootje stap heb je gelijk een buitenboord motor bij je.
x - DdK
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
