MOUNTAIN MONSTERS
Blijf op de hoogte en volg Carla
16 Juni 2014 | Canada, Qualicum Beach
VARKENTJE AAN HET SPIT, ZEE-TIJD, NEDERLANDS BEZOEK, MEERDAAGSE HIKES IN DE BERGEN, BEWARE OF BEARS, SNEEUW IN DE ZOMER, KOUDE KAMPEER-NACHTEN, SMURVEN-MEERTJES, MOOI AVONTUUR.
Vrij snel nadat we terug kwamen van onze Mexico trip was het voor Jason tijd om 2 weken te gaan heilbot vissen. Dus ik moest mezelf weer vermaken buiten werktijd, zoals: winkelen met Corrisa, garage sales met Lauren, en Nederlands kletsen met Francis (een NL’s gezin welke 4 jaar geleden naar Nanaimo zijn geëmigreerd).
Voor ik het wist was Jason alweer thuis en vond zichzelf weer een nieuw graafmachine-project in de tuin. Ik denk dat onze tuin altijd een speelplaats blijft voor grote kindjes ;) hihi, zo grappig.
Nu Jason weer thuis is gaan we gezellig Quadbiken door de bergen en onderweg een vuurtje maken of lekker kanoën op zee. Ook wordt het zomer dus tijd voor een BBQ avond, en niet zomaar een BBQ……een pig roast!! Varkentje aan het spit en hele dag draaien boven kampvuur. Echt ontzettend gezellig!!
Maar dan is het voor Jason alweer tijd om voor een kleine 2 maanden de zee op te gaan…
Gelukkig ben ik niet lang alleen want Viola komt me opzoeken voordat ze aan haar avontuurlijke PCT hike gaat beginnen. Een hike van ca 5 maanden van de Canadeese grens naar de Mexicaanse grens (WOW!!). Naast bomen knuffelen, strandwandeling, heerlijke halve kilo ijsjes eten en klimmen en kruipen door de grotten gaan we voornamelijk de bergen in.
Met een 16 kilo wegende backpack waarin ons huis, bed, keuken en kalorierijk eten voor 3 dagen gestopt zit starten we aan de Elk River trail in Strathcona Provincial park. Daar gaan we dan, ruim 4 uur door de never-ending-forest, uphill, naar onze eerste campsite. Onderweg steken we met knikkende knieën riviertjes over via een wankelende boomstam, genieten van watervalletjes, praten tegen eekhoorntjes, halen herinneringen op van de vele hikes die we in Tibet samen hebben gedaan, en lachen als we terugdenken aan oktoberfest.
Ook bekijken we de verse poep welke op het pad ligt en ik zeg Viola overtuigend dat het van de eland moet zijn welke we vlak daarvoor gezien hadden. Een experienced mountain-man die we later tegenkomen verteld ons lachend dat het beer poep is. Whoepsie, welcome in bear country! Dus…de regels…geluid maken (dat lukt ons wel), minimaal 50 meter van onze tent koken en voedsel savonds hoog in de boom hangen, en verder….. bear spray bij de hand houden! Check!
Day 2 gaan we verder omhoog naar Landslide lake en door naar de gletsjer. Prachtig gewoon! Nadat we een tijd op een rots van de pieken en de sneeuw hebben genoten besluiten we dezelfde dag nog heel het stuk terug te lopen zodat we op dag 3 een extra hike kunnen doen.
Als we rond 9 uur savonds beneden aankomen hebben we geen energie meer om een officiële campsite te zoeken en besluiten we illegaal te kamperen bij een picknick area. NEED FOOD. NEED SLEEP. Als we eindelijk in onze slaapzak liggen schrikken we ons kapot als er een zaklamp op onze tent schijnt. Ow neeeee, in gedachte zie ik de parkrangers al die ons wegsturen. We zijn opgelucht als we merken dat het meer illegale kampeerders zijn. SLAAAAAPPPPP.
Vol energie worden we op dag 3 wakker en die energie hebben we nodig om 1100 meter omhoog te hiken. Back to the snow. Uitzicht over de vallei hebben we niet want we zitten midden in de wolken. Mysterieus mooi is het wel.
Onze volgende tocht gaat naar Bedwell lake waar meer beer-waarschuwingsborden staan dus zijn meer op ons hoeden. We denken er zelfs 1 te horen, we zien niks maar hiken snel, bijna rennend, verder.
Onze campsite kijkt uit over een groot meer omringd door bergpieken welke zo nu en dan achter de wolken tevoorschijn komt. Er is verder niemand, dus we zoeken het mooiste plekje uit om te koken. Op de menukaart staat koude pannenkoek met chocomel voor ontbijt, wrap met hotdog voor lunch, couscous of macaroni&cheese voor dinner, veel energie bars en koud water van riviertjes. Als onze buikjes vol zitten trek ik alle kleren aan die ik heb inclusief Viola’s jas en verstop mezelf in mijn te koude zomerslaapzak. Jaloers op viola’s light-weight-quality-gear probeer ik in slaap te vallen in deze koude nacht.
Om 6 uur gaat de wekker voor een lange avontuurlijke dag. Vrijwel meteen zijn we bij de sneeuwgrens en start onze zoektocht-hike naar Cream lake. Al snel verdwijnen de sneeuw-voetsporen en volgen we andere signs zoals lindjes in bomen of steenmannetjes. Diverse malen schiet onze voet diep in de sneeuw tot zelfs onze heup. Whoepsie, riviertje onze de sneeuw = natte voeten….
We gaan over een pas op 1400 m hoogte en lopen langs smurven-blauwe bergmeertjes. WAUW.
Na 4,5 uur zien we Cream lake. We genieten van het uitzicht tijdens onze lunch en volgen onze voetsporen weer terug naar de campsite. Op de steile stukken hebben we lol als we op onze kont naar beneden glijden. Whiehieie.
We pakken onze tent in en gaan gelijk door naar beneden. Rond 6 uur komen we bij onze auto aan. YES, We did it!! Mountain monsters zijn we! Nog effe 3,5 uur rijden en we zijn weer thuis.
Helaas betekend dat ook afscheid nemen van Miss Vi. Ik heb enorm genoten van haar bezoek, wat een gezelligheid! En onze hikes waren TOP, dat gaat helemaal goed komen met haar avontuur.
Nu ben ik weer alleen en is het stil in huis. Nog 5 weken voordat Jason terug komt van vissen. Ongezellig hoor….
WIST JE DAT:
- Ik mijn eerste 10 K heb gerent? Trots op mezelf.
- Mijn werkvisum in Augustus afloopt? Dus ik een beetje visum stress heb? Moet nog door 2 hoepels springen voor Augustus en alles duurt zooooo lang.
- Ik op 16 Mei mijn eerste Nederlandse bezoek had? Mijn oud-collega van BrabantWonen Willemien en haar man Martien waren in Canada met een camper aan het rondreizen en waren in de buurt dus kwamen op visite. Zo ontzettend gezellig! Heerlijk in de tuin bijgekletst, een zalm-diner gegeten, en nog even rond het kampvuur gezeten. Ik heb volop van mijn bezoek genoten, nogmaals bedankt!
- Viola tijdens onze hottub avond een wasbeer in de boom zag? Ik loop erheen, kijk hem aan, vertel hem dat er lekker eten in de vriendelijke val zit en hopla, we hebben hem gevangen. Hij gromt gemeen en laat zijn gevaarlijke nagels zien. We nemen hem mee op een roadtrip en laten hem vrij in een nieuwe omgeving. Zooo, dag probleem!
- Ik een kitkat chunky in de auto had liggen als treat voor na onze hike? Maar een slim muisje een manier heeft gevonden mijn auto in te komen en lekker heeft zitten nibbelen??
SPREUK VAN DE DAG:
Neem je dromen es mee de dag in. –Loesje–
Vrij snel nadat we terug kwamen van onze Mexico trip was het voor Jason tijd om 2 weken te gaan heilbot vissen. Dus ik moest mezelf weer vermaken buiten werktijd, zoals: winkelen met Corrisa, garage sales met Lauren, en Nederlands kletsen met Francis (een NL’s gezin welke 4 jaar geleden naar Nanaimo zijn geëmigreerd).
Voor ik het wist was Jason alweer thuis en vond zichzelf weer een nieuw graafmachine-project in de tuin. Ik denk dat onze tuin altijd een speelplaats blijft voor grote kindjes ;) hihi, zo grappig.
Nu Jason weer thuis is gaan we gezellig Quadbiken door de bergen en onderweg een vuurtje maken of lekker kanoën op zee. Ook wordt het zomer dus tijd voor een BBQ avond, en niet zomaar een BBQ……een pig roast!! Varkentje aan het spit en hele dag draaien boven kampvuur. Echt ontzettend gezellig!!
Maar dan is het voor Jason alweer tijd om voor een kleine 2 maanden de zee op te gaan…
Gelukkig ben ik niet lang alleen want Viola komt me opzoeken voordat ze aan haar avontuurlijke PCT hike gaat beginnen. Een hike van ca 5 maanden van de Canadeese grens naar de Mexicaanse grens (WOW!!). Naast bomen knuffelen, strandwandeling, heerlijke halve kilo ijsjes eten en klimmen en kruipen door de grotten gaan we voornamelijk de bergen in.
Met een 16 kilo wegende backpack waarin ons huis, bed, keuken en kalorierijk eten voor 3 dagen gestopt zit starten we aan de Elk River trail in Strathcona Provincial park. Daar gaan we dan, ruim 4 uur door de never-ending-forest, uphill, naar onze eerste campsite. Onderweg steken we met knikkende knieën riviertjes over via een wankelende boomstam, genieten van watervalletjes, praten tegen eekhoorntjes, halen herinneringen op van de vele hikes die we in Tibet samen hebben gedaan, en lachen als we terugdenken aan oktoberfest.
Ook bekijken we de verse poep welke op het pad ligt en ik zeg Viola overtuigend dat het van de eland moet zijn welke we vlak daarvoor gezien hadden. Een experienced mountain-man die we later tegenkomen verteld ons lachend dat het beer poep is. Whoepsie, welcome in bear country! Dus…de regels…geluid maken (dat lukt ons wel), minimaal 50 meter van onze tent koken en voedsel savonds hoog in de boom hangen, en verder….. bear spray bij de hand houden! Check!
Day 2 gaan we verder omhoog naar Landslide lake en door naar de gletsjer. Prachtig gewoon! Nadat we een tijd op een rots van de pieken en de sneeuw hebben genoten besluiten we dezelfde dag nog heel het stuk terug te lopen zodat we op dag 3 een extra hike kunnen doen.
Als we rond 9 uur savonds beneden aankomen hebben we geen energie meer om een officiële campsite te zoeken en besluiten we illegaal te kamperen bij een picknick area. NEED FOOD. NEED SLEEP. Als we eindelijk in onze slaapzak liggen schrikken we ons kapot als er een zaklamp op onze tent schijnt. Ow neeeee, in gedachte zie ik de parkrangers al die ons wegsturen. We zijn opgelucht als we merken dat het meer illegale kampeerders zijn. SLAAAAAPPPPP.
Vol energie worden we op dag 3 wakker en die energie hebben we nodig om 1100 meter omhoog te hiken. Back to the snow. Uitzicht over de vallei hebben we niet want we zitten midden in de wolken. Mysterieus mooi is het wel.
Onze volgende tocht gaat naar Bedwell lake waar meer beer-waarschuwingsborden staan dus zijn meer op ons hoeden. We denken er zelfs 1 te horen, we zien niks maar hiken snel, bijna rennend, verder.
Onze campsite kijkt uit over een groot meer omringd door bergpieken welke zo nu en dan achter de wolken tevoorschijn komt. Er is verder niemand, dus we zoeken het mooiste plekje uit om te koken. Op de menukaart staat koude pannenkoek met chocomel voor ontbijt, wrap met hotdog voor lunch, couscous of macaroni&cheese voor dinner, veel energie bars en koud water van riviertjes. Als onze buikjes vol zitten trek ik alle kleren aan die ik heb inclusief Viola’s jas en verstop mezelf in mijn te koude zomerslaapzak. Jaloers op viola’s light-weight-quality-gear probeer ik in slaap te vallen in deze koude nacht.
Om 6 uur gaat de wekker voor een lange avontuurlijke dag. Vrijwel meteen zijn we bij de sneeuwgrens en start onze zoektocht-hike naar Cream lake. Al snel verdwijnen de sneeuw-voetsporen en volgen we andere signs zoals lindjes in bomen of steenmannetjes. Diverse malen schiet onze voet diep in de sneeuw tot zelfs onze heup. Whoepsie, riviertje onze de sneeuw = natte voeten….
We gaan over een pas op 1400 m hoogte en lopen langs smurven-blauwe bergmeertjes. WAUW.
Na 4,5 uur zien we Cream lake. We genieten van het uitzicht tijdens onze lunch en volgen onze voetsporen weer terug naar de campsite. Op de steile stukken hebben we lol als we op onze kont naar beneden glijden. Whiehieie.
We pakken onze tent in en gaan gelijk door naar beneden. Rond 6 uur komen we bij onze auto aan. YES, We did it!! Mountain monsters zijn we! Nog effe 3,5 uur rijden en we zijn weer thuis.
Helaas betekend dat ook afscheid nemen van Miss Vi. Ik heb enorm genoten van haar bezoek, wat een gezelligheid! En onze hikes waren TOP, dat gaat helemaal goed komen met haar avontuur.
Nu ben ik weer alleen en is het stil in huis. Nog 5 weken voordat Jason terug komt van vissen. Ongezellig hoor….
WIST JE DAT:
- Ik mijn eerste 10 K heb gerent? Trots op mezelf.
- Mijn werkvisum in Augustus afloopt? Dus ik een beetje visum stress heb? Moet nog door 2 hoepels springen voor Augustus en alles duurt zooooo lang.
- Ik op 16 Mei mijn eerste Nederlandse bezoek had? Mijn oud-collega van BrabantWonen Willemien en haar man Martien waren in Canada met een camper aan het rondreizen en waren in de buurt dus kwamen op visite. Zo ontzettend gezellig! Heerlijk in de tuin bijgekletst, een zalm-diner gegeten, en nog even rond het kampvuur gezeten. Ik heb volop van mijn bezoek genoten, nogmaals bedankt!
- Viola tijdens onze hottub avond een wasbeer in de boom zag? Ik loop erheen, kijk hem aan, vertel hem dat er lekker eten in de vriendelijke val zit en hopla, we hebben hem gevangen. Hij gromt gemeen en laat zijn gevaarlijke nagels zien. We nemen hem mee op een roadtrip en laten hem vrij in een nieuwe omgeving. Zooo, dag probleem!
- Ik een kitkat chunky in de auto had liggen als treat voor na onze hike? Maar een slim muisje een manier heeft gevonden mijn auto in te komen en lekker heeft zitten nibbelen??
SPREUK VAN DE DAG:
Neem je dromen es mee de dag in. –Loesje–
-
16 Juni 2014 - 10:05
Marleen:
Hoi Carla,
Wat klinkt het weer prachtig, jouw omgeving daar en wat je daar allemaal doet! Hopelijk doe je met je avonturen voldoende energie en mooie herinneringen op om die momenten dat Jason weg is te compenseren. Ik ben alweer benieuwd naar je volgende blog!
Groetjes uit Nijmegen, Marleen -
16 Juni 2014 - 10:35
Örjan:
Hey Lala,
Mooi verhaal weer! Willemien kwam afgelopen week verslag doen van het bezoek aan jullie en ze heeft de hartelijke groeten overgedragen :-).
Krijg je daar in Canada nog iets mee van de WK voetbal? We hebben afgelopen weekend in ieder geval een goed feestje gehad, hopelijk volgen er meer!
Veel plezier en succes daar en tot de volgende blog.
groeten,
Örjan -
16 Juni 2014 - 11:48
Sandra, Stefan, Saar En Lonne:
Ha Caatje,
klinkt als een mooie (en vermoeiende) hike!!! Maar dat is je wel toevertrouwd. Heerlijk als je zo een paar dagen op pad kunt gaan! Dat werkvisum komt vast wel goed... goed werk heeft tijd nodig toch?
Nu even een paar weken teren op het bezoek van Viola totdat Jason weer thuis is. Ondertussen genieten van al het moois om je heen.
Onze spreuk voor jou: Little bij litte, a little becomes a lot!
Liefs uit Schijndel,
Stefan, Sandra, Saar en Lonne -
16 Juni 2014 - 12:06
Niki:
Avonturier!!! :-)
Altijd leuk je verhalen te lezen!
Groetjes Niki -
16 Juni 2014 - 16:21
Tante Wil:
Hoi Carla Wat een geweldige avonturen weer en wat een conditiemoet jij hebben!
Leuke om je verhalen te lezen, en veel succes met je visum aanvraag.
Heel veel groetjes uit het bewolkte Nederland
Ome Ger en tante Wil -
16 Juni 2014 - 19:26
Willemien:
Ha die Carla,
Wij vonden het ook super gezellig bij je/jullie. Leuk om te zien waar je woont en om kennis te maken met Jason.
Wist je dat :)
Wij ook van die berenpoep hebben gezien en het afdeden als waipiti-poep..
Orjan maar wat kletst: ik heb echt de hele club de groeten gedaan van jou.
Groetjes
Martien en Willemien
-
16 Juni 2014 - 19:53
Chantal:
Hey Carla,
Wat goed om te lezen dat het goed met je gaat. Vooral veel leuke dingen, heb je nog
wel tijd om te werken tussendoor?
Super gaaf, al die hikes!! Hopelijk komt het met het visum ook wel goed.
Liefs Chantal -
16 Juni 2014 - 22:35
Reinier:
Ik zal voor je visum even bij ome Geert informeren voor je......................grapje........................
Het varkentje zelf geschoten of nu eens gewoon gekocht???
Waarvoor wordt er nu gegraven??? Wat is je graafproject?
Maarre leuk dat het zo goed met je gaat!
Hier is het oranje wat je ziet, vooral na vrijdag heeft iedereen het virus. Gelukkig ben ik niet besmet geraakt, als nuchtere Hendrik.
Maar ik sta reserve voor een tripje naar Rio....................................ik in een oranje pakje zo gek moet het niet worden!!! -
17 Juni 2014 - 15:26
Tante Ria:
Hoi Carla
Wat leuk dat je zo veel leuke dingen kunt doen .Fijn ook dat het zo goed met je gaat.
Nu nog een paar weken wachten tot je mannetje er weer is.
Volgens mij verveel jij je nooit.
Dat visum zal er heus wel komen.
Vanuit Vught veel liefs van ons -
18 Juni 2014 - 01:05
Vi:
Hi love het was helemaal super. Top begin van mijn trip!!
Liefs xxx Vi -
25 Juni 2014 - 23:30
Renate:
He Carla,
Altijd weer leuk om ye lezen hoe het met je gaat. Ik krijg je reisverslagen alleen niet meer via de mail. Wil je mij weer toevoegen?
Dan zal ik me netjes gedragen ;-)
Liefs Renate -
05 Juli 2014 - 11:44
0ns Pap En Ons Mam:
Hee, stoere Kaat,
En wij denken dat we in Oostenrijk flinke hikes gedaan hebben, stellen niets voor in vergelijking met wat jullie gepresteerd hebben!!! Maar wij hebben, net als jullie , ontzettend genoten en daar gaat het om.
De tegenslag met je werkuren en daardoor je visum is weer even slikken en erg zuur !!!
Hou je taai en dikke knuffel van ons.
XXXX
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
